انتساب حملات سایبری با تاکید بر مکانیزم حل اختلاف پیشنهادی

سال انتشار: 1402
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 55

فایل این مقاله در 13 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

CYBERM04_165

تاریخ نمایه سازی: 29 بهمن 1402

چکیده مقاله:

جنگ سایبری جنگی که در داخل و از رایانه ها و شبکه های متصل به آنها انجام میشود که توسط ایالتها یا نمایندگان آنها علیه سایر ایالتها انجام میشود. جنگ سایبری معمولا علیه شبکه های دولتی و نظامی به منظور ایجاد اختلال، تخریب یا انکار استفاده از آنها انجام میشود. جنگ سایبری را نباید با حملات تروریستی از فضای مجازی یا با جاسوسی سایبری و جرایم سایبری اشتباه گرفت. حتی اگر تاکتیکهای مشابهی در نوع فعالیت استفاده شود. برخی از کشورهایی که درگیر جنگ سایبری بوده اند ممکن است در فعالیتهای مخرب مانند جاسوسی سایبری نیز شرکت داشته باشند، اما اینگونه فعالیتها به خودی خود جنگ سایبری را تشکیل نمیدهند. حملات سایبری که قادر به خاموش کردن سانتریفیوژهای هستهای، سیستمهای دفاع هوایی و شبکه های الکتریکی هستند، تهدیدی جدی برای امنیت ملی به شمار میروند. در نتیجه، برخی پیشنهاد کردهاند که حملات سایبری باید بهعنوان اقدامات جنگی تلقی شود. بااینحال، این حملات شباهت کمی به حملات مسلحانه دارند که قانون جنگ بهطور سنتی آن را تنظیم کرده است. این مقاله به بررسی این موضوع میپردازد که چگونه قوانین موجود ممکن است برای مقابله با چالش متمایز ناشی از حملات سایبری اعمال شود و انطباق و اصلاح شود. این مهم فقط در صورتی محقق میشود که ما تفسیری قانونی در خصوص حملات سایبری و چگونگی رخ دادن آن بر اساس قواعد بین الملل داشته باشیم، از جمله قانون جنگ، معاهدات بین المللی و قوانین کیفری داخلی. سازمان ملل میتواند قوانین خود را با ارائه قوانین کیفری داخلی در مورد تاثیرات فراسرزمینی مربوط به حملات سایبری و با اتخاذ اقدامات متقابل محدود و مجاز بین المللی برای مبارزه با حملات سایبری که به سطح حملات مسلحانه نمیرسد یا انجام نمیشوند، تقویت کند.

نویسندگان

بابک پورقهرمانی

دانشیار، گروه آموزشی حقوق جزا و جرم شناسی، واحد مراغه، دانشگاه آزاد اسلامی، مراغه، ایران.

جمال بیگی

دانشیار، گروه آموزشی حقوق جزا و جرم شناسی، واحد مراغه، دانشگاه آزاد اسلامی، مراغه، ایران

فاطمه احدی

استادیار، گروه آموزشی حقوق جزا و جرم شناسی، واحد مراغه، دانشگاه آزاد اسلامی، مراغه، ایران

مهدی پاک نژاد

دانشجوی دکترا حقوق جزا و جرم شناسی دانشگاه آزاد مراغه