طراحی پالایه شدت نور خود فعال مبتنی بر ترموپلاسمونیک و بلور های مایع و شبیه سازی آثار گرمایی ناشی از پلاسمون های سطحی جایگزیده فلزات مختلف

پالایه ­های شدت نور دسته جدیدی از پالایه­های اپتیکی هستند که با استفاده روزافزون از لیزر در حوزه­های مختلف از جمله پزشکی و صنعتی لزوم وجود آن­ها حس می­شود. سازوکار این پالایه­ها بدین گونه است که در صورت افزایش شدت نور از یک آستانه مجاز، فعال شده و مانع از عبور نور شدید و درنتیجه صدمه به ادوات و انسان­ها می­شوند. در این مقاله نوع جدیدی از این پالایه­ها طراحی شده است که بر اساس گرمای ایجاد شده توسط جذب پلاسمونیکی نانوذرات فلزی کار می­کند. این گرما با برهم زدن نظم قرارگیری مولکول­های بلور مایع عملکرد آن را تنظیم می­کند. علاوه بر این، از طریق شبیه­سازی طیف جذب نانوذرات مختلف فلزی برای رسیدن به ماده مناسب در هر طول­موج بررسی شده است. میزان افزایش دمای القا شده به سیستم ناشی از جذب نانوذرات شبیه­سازی شده و بر اساس روابط موجود، اطمینان حاصل شده که این افزایش دما می­تواند منجر به چرخش مولکول­های بلور مایع و درنتیجه پالایش نور شدید ورودی شود.

کلیدواژه ها:

ترموپلاسمونیک ، دامنه زمانی تفاضل محدود ، پالایه شدت نور ، بلور مایع ، لومریکال