تحلیل نقش توانمندسازی زنان روستایی در مشارکت و کاهش تبعیض جنسیتی

زنان در حکم نیمی از نیروی کار، می توانند بر توسعه اقتصادی و اجتماعی جامعه موثر باشند. امروزه مشارکت آنها درگسترش فعالیتهای اجتماعی و اقتصادی افزایش چشمگیری یافته است؛ اما شکاف درآمدی موجود بین زن و مرد دربازار کار، یکی از مهمترین تبعیض هایی است که در سالهای اخیر همراه با توانمندسازی و افزایش مشارکت زنان دربازار کار، در حال کاهش است. لذا هدف این مطالعه تحلیل تاثیر توانمندسازی مشارکتی زنان روستایی در کاهش تبعیضجنسیتی در دهستان قوچان عتیق می باشد. روش شناسی این مطالعه مبتنی بر روش توصیفی تحلیلی است. پس از مطالعات اولیه در خصوص جامعه آماری ۵ روستا به عنوان حجم نمونه انتخاب شدند و نمونه گیری با استفاده از فرمولکوکران با خطای ۰.۱ به صورت پرسشنامه با طرح سوالات باز و بسته (دو گزینه ای) و استفاده از طیف لیکرت ۵گزینهای انجام شده است. جامعه آماری پژوهش زنان روستاهای شهر کهنه، کهنه فرود، نسیم آباد، داغیان و یزدان آبادسفلی است. طبق بررسی ها و یافته های انجام شده در این پژوهش مشخص شد که نحوه نگرش خانواده و جامعه بهمشارکت زنان، سنت های حاکم بر زندگی اجتماعی، عدم دسترسی مناسب به کانال های دستیابی به اطلاعات، تفکیکجنسیتی کار و نداشتن قدرت اقتصادی از جمله عوامل به وجود آورندهی تبعیض جنسیتی است، لذا در حال حاضر نگاهجنسیتی بر مبنای عدم تساوی بین زنان و مردان در دستیابی به امکانات بهداشتی و سلامتی، آموزشی و... وجود دارد طردزنان و به حاشیه راندن آنها فرصت های برابر در دسترس را از آنان میگیرد. لذا توانمندسازی زنان در زمینه هایاقتصادی و اجتماعی می تواند بستری برای افزایش مشارکت و در نتیجه کاهش تبعیض جنسی در روستاها باشد.

کلیدواژه ها:

توانمندسازی ، تبعیض جنسیتی ، مشارکت ، زنان روستایی