بهبود قابلیت های اجرائی و کیفی آموزش مجازی، نیازمندی ها و راهکارها

در عصرکنونی که عصر فناوری اطلاعات و ارتباطات می باشد، پس از تجارت الکترونیک آموزش نیز وارد قلمرو فضای مجازی شده است. آموزش مجازی همراه با مزایایی از قبیل عدم وابستگی به مکان و زمان، حضور الکترونیکی، حفظ محیط زیست و غیره دستاوردهای ارزنده و البته چالش های مختلفی را برای معلمان و دانش آموزان به وجود آورده است.  یادگیری الکترونیکی یکی از روش های جدید آموزشی مبتنی بر فناوری اطلاعات و ارتباطات است که می تواند بسیاری از محدودیتها و محرومیت های آموزش را رفع نماید و به چالش حاصل از میزان تقاضای اجتماعی برای آموزش و فقدان منابع آموزشی کافی پایان دهد. گرایش شدید و روزافزون نسبت به یادگیری الکترونیکی حاکی از مزایای مختلف این روش نسبت به روش های سنتی آموزش است. پژوهش حاضر با شیوه توصیفی- تحلیلی و با هدفی کاربردی بر آن است به بررسی مزایا و چالش های آموزش مجازی بپردازد و نیازمندی ها و راهکارهای موردنیاز درجهت بهبود قابلیت های اجرائی و کیفی آموزش مجازی را پیشنهاد نماید. بمنظور بهبود قابلیت های کیفی و عملیاتی آموزش مجازی، می بایست میزان توجه به فناوری ها و فضای مجازی؛ به ویژه شبکه های اجتماعی و محتوای آن ها افزایش یابد همچنین علاوه بر این مورد، سواد رسانه ای نیز برای مخاطبان، خانواده ها و مسئولین ذی ربط تبیین و تشریح گردد. همچنین در پایان مقاله راه کارهایی برای بهبود و اثربخشی آموزش در کلاس های مجازی را پیشنهاد نموده ایم. با بهره گیری از این روش ها میتوان آموزش و یادگیری را جذاب تر و آسان تر نمود و راندمان تدریس را افزایش داد.

کلیدواژه ها:

آموزش مجازی ، یادگیری الکترونیک ، سیستم مدیریت یادگیری ، پایگاه دانش ، فناوری اطلاعات