بررسی مهارت های مورد نیاز مهندسان در برنامه های آموزش مهندسی با استفاده از مدل مهارتی کاتز

بررسی و شناخت نیازها، اولین گام در برنامه­ریزی آموزش­های مهندسی محسوب می گردد که اگر به درستی انجام شود، مبنای عینی­تری برای تطابق آموزش­ها با نیازهای سازمان فراهم می­آورد. در این مقاله با استفاده از روش توصیفی- پیمایشی نیازهای آموزشی مهندسان شرکت صنایع الکترونیک ایران به مهارت­های فنی، انسانی و ادراکی مورد بحث و تجزیه و تحلیل قرار گرفته است. جامعه آماری مورد مطالعه در این تحقیق، شامل کلیه مهندسانی است که از سال ۱۳۸۴ تا سال ۱۳۸۸ تحت پوشش آموزش­های مهندسی قرار داشته­اند. از آن جا که مطالعه تمام افراد جامعه ممکن نبود، با روش نمونه گیری تصادفی ساده ۱۵۰ نفر از آنها انتخاب و پرسش­نامه­های تهیه شده در اختیار آنان قرار گرفت که از این تعداد ۱۱۰ نفر به پرسش نامه­ها پاسخ داده­اند. پرسش­نامه متشکل از ۳۰ سوال بسته پاسخ می­باشد که اعتبار آن از طریق محاسبه ضریب «آلفای کرونباخ» ۹۲% برآورد شده است که نشان می­دهد از پایایی مناسبی برخوردار بوده است. برای تجزیه و تحلیل اطلاعات نیز از روش­های آمار توصیفی و استنباطی استفاده گردیده است. یافته­های تحقیق نشان می­دهد که اغلب مهندسان به یادگیری مهارت­های فنی و سپس مهارت­های ادراکی و انسانی اهمیت بیشتری می­دهند. بر اساس تحلیل­های انجام شده، مشخص گردید که بین نوع تحصیلات و مقاطع تحصیلی، میزان سوابق کاری و شغل در اختیار مهندسان با نیازهای مهارتی آنها رابطه معنی­داری وجود ندارد.  

کلیدواژه ها:

نیاز سنجی آموزشی ، مهارت آموزی ، آموزش مهندسی ، مدل مهارتی کاتز