استفاده از روشهای تصمیم گیری چند معیاره فازی جهت نوآوری و افزایش عملکرد و کارایی بهتر شرکت ها

ارزیابی عملکرد شرکتها با استفاده از نسبت های مالی آنها یک کار چالش برانگیز است؛ که انتظار می رود با کاهش ابعاد داده هاساده تر شود. شناسایی عوامل موثر بر عملکرد واحدهای تجاری برای بسیاری از تصمیم گیرندگان و سرمایه گذاران امری پیش پاافتاده نیست. در این تحقیق روشهایی برای تصمیم گیری پیشنهاد شده است؛ که نیاز به دانش و تخصص تخصصی در امور مالیو حسابداری ندارد. هدف از این تحقیق ارزیابی عملکرد شرکتها به منظور کاهش و اولویت بندی داده های مورد نیاز برای ارزیابی(نسبت مالی) بود، لذا از الگوریتم درخت تصمیم گیری از نوع CART و تکنیک های تصمیم گیری چند معیاره استفاده شده است.ابتدا سعی کردیم با استفاده از الگوریتم درخت تصمیم، نسبت های مالی را از نظر قدرت پیش بینی آنها در مورد چرخه عمرشرکتها اولویت بندی کنیم. بر اساس نتایج، نسبت کفایت نقد و نسبت بدهی به ارزش ویژه به ترتیب بیشترین و کمترین عاملمرتبط بودند. بنابراین، میتوان نتیجه گرفت که؛ نسبت کفایت نقد و نسبت بدهی به ارزش ویژه به ترتیب بیشترین و کمترینعامل مرتبط در پیش بینی چرخه عمر هستند. همچنین یافته ها نشان داد که اعمال وزن های به دست آمده از الگوریتم درخت هایتصمیم گیری منجر به مقادیر بالاتر بازده می شود. از این رو، می توان نسبت های مالی را از نظر قدرت پیش بینی آنها در موردچرخه عمر شرکت ها با استفاده از درخت های تصمیم گیری مبتنی بر رگرسیون اولویت بندی کرد.

کلیدواژه ها:

تصمیم گیری چند معیاره ، افزایش عملکرد ، نواوری