تاثیر هوش هیجانی بر پیشرفت تحصیلی و خودکارآمدی دانشجویان

این مطالعه به بررسی چگونگی تاثیر هوش هیجانی بر خودکارآمدی و پیشرفت تحصیلی پرداخت. این مطالعه شامل ۱۸۰ دانشجوی کارشناسی از دانشگاه های علوم پزشکی تهران بود. سن آنها بین ۱۸ تا ۲۰ سال با میانگین ۱۹ سال متغیر بود. از دو معیار معتبر و پایا برای ارزیابی هوش هیجانی و خودکارآمدی تحصیلی شرکت کنندگان استفاده شد، در حالی که از نمره دوازدهم سالانه آنها برای سنجش پیشرفت تحصیلی استفاده شد. داده ها با استفاده از آمار توصیفی، همبستگی لحظه ای محصول پیرسون و تحلیل رگرسیون سلسله مراتبی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها نشان داد که هوش هیجانی و خودکارآمدی تحصیلی به طور قابل ملاحظه ای با پیشرفت تحصیلی مرتبط هستند. بر اساس یافته ها، نتایج مطالعه حاضر پیامدهای قابل توجهی برای روانشناسان مشاوره تحصیلی و دانشگاه و همچنین اساتید دارد. اساتید باید بدانند که ویژگی های مختلفی از جمله هوش هیجانی و خودکارآمدی تحصیلی بر پیشرفت تحصیلی تاثیر می گذارد. از آنجایی که مشخص شده است که هوش هیجانی یک سازه قابل آموزش است، باید تلاش حساب شده برای گنجاندن هوش هیجانی در برنامه درسی انجام شود.

کلیدواژه ها:

هوش هیجانی ، پیشرفت تحصیلی ، خودکارآمدی