اثربخشی درمان گروهی مبتنی بر پذیرش و تعهد بر اضطراب اجتماعی دختران نوجوان بی سرپرست

مقدمه: هدف پژوهش حاضر بررسی اثربخشی گروه درمانی مبتنی بر پذیرش و تعهد بر اضطراب اجتماعی دختران نوجوان بی سرپرست بود. روش: در این پژوهش شبه آزمایشی از طرح پیش آزمون-پس آزمون با گروه کنترل نابرابر استفاده شده است. جامعه آماری پژوهش را کلیه دختران بی سرپرست و بدسرپرست ده تا بیست ساله ساکن در مرکز گلستان علی(ع) و سفره سخاوت از مراکز بهزیستی شهر مشهد در سال ۱۳۹۶ تشکیل داده است. از دخترانی که در پیش آزمون پرسشنامه هراس اجتماعی کانور۲۰۰۰ نمره بالایی کسب کرده بودند شانزده نفر به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب و به طور غیر تصادفی هشت نفر از یک مرکز در گروه آزمایش و هشت نفر از مرکز دیگر در گروه کنترل قرار داده شدند. جلسات گروه درمانی مبتنی بر پذیرش و تعهد در گروه آزمایش اجرا شد. برای گروه کنترل هیچ اقدامی صورت نگرفت. یک هفته پس از اتمام جلسات از هردو گروه آزمایش و کنترل پس آزمون گرفته شد. به منظور تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون تحلیل واریانس استفاده شده است. نتایج: یافته های پژوهش نشان داد که گروه درمانی مبتنی بر پذیرش و تعهد در گروه آزمایش نسبت به گروه کنترل در کاهش اضطراب اجتماعی و مولفه های آن از جمله اجتناب، ترس و علائم فیزیولوژیک موثر بوده است.[P<۰/۰۵] بحث و نتیجه گیری: با توجه به کارآیی گروه درمانی مبتنی بر پذیرش و تعهد در کاهش اضطراب اجتماعی، به نظر می رسد با استفاده از این نوع مداخله می توان علائم اضطراب اجتماعی دختران نوجوان بی سرپرست را کاهش داد.

کلیدواژه ها:

اضطراب اجتماعی ، درمان گروهی پذیرش و تعهد ، دختران بی سرپرست