ارتباط بین آموزش مبتنی بر مسئله و تعاملات سازنده در مدارس

آموزش، عنصری حیاتی در جوامع بشری است و مدارس به عنوان مهم ترین نهاد آموزشی، نقشی کلیدی در تربیت و پرورش نسل آینده ایفا می کنند. در دنیای امروز، با توجه به سرعت بالای تغییرات و پیچیدگی مسائل، روش های سنتی آموزش دیگر پاسخگوی نیازهای جامعه نیستند. از این رو، نیاز به روش های نوین آموزشی که یادگیرندگان را برای حل مسائل واقعی و چالش های پیش روی جامعه آماده کند، بیش از پیش احساس می شود. یکی از روش های نوین آموزشی که در سال های اخیر مورد توجه بسیاری از متخصصان تعلیم و تربیت قرار گرفته است، روش آموزش مبتنی بر مسئله است. در این روش، یادگیرندگان با مسائل واقعی و چالش برانگیز روبرو می شوند و با استفاده از تفکر انتقادی، خلاقیت و همکاری با یکدیگر، به دنبال راه حل برای آن مسائل می گردند. در این روش، یادگیرندگان در فرایند یادگیری نقش فعال دارند و به دنبال حل مسائل واقعی هستند، لذا انگیزه و مشارکت آنها در فرایند یادگیری افزایش می یابد. یادگیرندگان برای حل مسائل به صورت گروهی با یکدیگر همکاری می کنند و در این فرایند مهارت های ارتباطی خود را تقویت می کنند. در این مقاله، به بررسی تاثیر روش آموزش مبتنی بر مسئله بر ارتباط موثر در مدارس پرداخته می شود.

کلیدواژه ها:

آموزش مبتنی بر مسئله ، ارتباط موثر ، مهارت های حل مسئله ، مدارس.