بررسی و مقایسه اسطوره آفرینش در دین زردشتی و دین مانوی

اسطوره اصطلاحی است کلی که در برگیرنده باورهای مقدس انسان در وهله خاصی از تطور اجتماعی است که انباشته از روایاتی معمولا مقدس درباره ی خدایان،موجودات فوق بشری و وقایع شگفت آوری است که در زمان های آغازین رخ داده است و به خلق جهان و اداره ی آن انجامیده است یا رویدادهایی که در دوران های دور دست در آینده رخ خواهد بود. اسطوره افرینش بنیادی ترین سویه و جنبه اسطوره هاست. اسطوره آفرینش در دین زردتشت به ۱۲ هزار سال تقسیم می شود که موضوع ثنویت خدایان بارز است. در اسطوره آفرینش آمده است که اهورمزدا و اهریم در سه هزار سال نخست که جهان به صورت مینوی است یعنی زمان هست نه مکان از خدای زروان که خدای زمان است به وجود می آیند، سپس امشاسپندان و ایزدان و جهان مادی خلق می کند و در مقابل اهریمن دیوان را می آفریند. در دین مانوی به سه دوره مرحله بندی می شود. آفرینش نخست، فراز آمدن مادر زندگی و هرمزدبغ و اسارت هرمزدبغ. آفرینش دوم: فراز آمدن دوست روشنان، بام ایزد، مهر دایزد و نجات هرمزدبغ و به وجود آمدن کیهان آفرینش سوم: فراز آمدن نریسه ایزد، عیسای درخشان، دوشیزه ی روشنی، ستون روشنی، بهمن بزرگ، داور دادگر و واپسین ایزد. در این جستار با رویکرد نقد اسوره ای و تطبیق ساختاری با بررسی اسطوره افرینش در دین زردتشتی و دین مانوی و تفاوت این دودین پرداخته ایم.

کلیدواژه ها:

اسطوره اسطوره آفرینش ، دین زردتشت ، دین مانی