ارزیابی خواص ضدباکتریایی و آنتی اکسیدانی نانوذره سبز سنتز شده از عصاره گیاه تاتوره

زمینه و هدف: در گستره مواد نانو ساختار، نانوذرات فلزی از اهمیت به سزایی به ویژه در علوم پزشکی برخوردار هستند و سنتز سبز آن ها در مقایسه با سنتز شیمیایی ایمن تر است. پژوهش حاضر با هدف بررسی امکان سنتز سبز نانوذرات نقره با استفاده از عصاره تاتوره و ارزیابی خواص ضدباکتریایی و آنتی اکسیدانی آن مورد بررسی قرار گرفته است. روش: در این پژوهش، پس از سنتز نانوذره با استفاده از اسپکتوفتومتر UV-Vis طیف تیمارها در pHهای اسیدی و قلیایی، غلظت عصاره و نانوذره، دما و زمان ارزیابی شد و سپس اندازه و خصوصیات ریخت شناسی، گروه های فعال و گروه های احیاء کننده یون های نقره آنالیز شدند. در انتها خواص ضدمیکروبی (قطر هاله به روش دیسک، MIC و MBC) و خصوصیات آنتی اکسیدانی به روش DPPH و ABTS تعیین شد. یافته ها: یافته ها نشان داد، بهینه pH برابر با ۵/۶،  بهینه غلظت نانوذرات نقره و عصاره به ترتیب ۳ میلی لیتر و ۳ میلی مولار و بهینه زمان ۱۰ دقیقه است. ساختار نانوذرات کروی هستند و توزیع میانگین اندازه آن ها ۱۰/۲۴ نانومتر است. اثرات ضدمیکروبی به کمک روش انتشار دیسک نشان داد، بیشترین خاصیت ضدمیکروبی بر روی باکتری E.coli و کمترین اثر بر باکتری Streptococcus pneumoniae بوده است و در نهایت خواص آنتی اکسیدانی با افزایش غلظت نانوذرات نقره در مقایسه با نمونه استاندارد در حد مطلوب بود. نتیجه گیری: نانوذره نقره حاصل از عصاره تاتوره می تواند جایگزین مناسبی برای آنتی اکسیدان های سنتزی و آنتی بیوتیک ها در محصولات مختلف غذایی و دارویی و پزشکی باشد.

کلیدواژه ها:

Datura ، Anti-Infective Agents ، Antioxidants ، Metal Nanoparticles ، Metabolism ، آنتی اکسیدان ها ، تاتوره ، مواد ضدعفونی کننده ، نانوذرات فلزی ، متابولیسم