هوش های چندگانه گاردنر و نقش آن در خودکارآمدی و پیشرفت تحصیلی

هوش بیان می کند که افراد از نظر سطح توانایی های شناختی با یکدیگر متفاوتند. هوش های چندگانه گاردنر می تواند به عنوان یک الگو در راهبردهای ساختاری برای موفقیت دانش آموزان به کار رود که می تواند بر خودکارآمدی و پیشرفت تحصیلی تاثیرگذار باشد؛ خودکارآمدی به معنی قضاوت فرد در مورد توانایی خود برای سازماندهی و آمادگی برای انجام یک رفتار یا فعالیت خاص درآینده است و پیشرفت تحصیلی هم به توانایی آموخته شده یا اکتسابی فرد در موضوعات آموزشگاهی اطلاق می شود که به وسیله آزمون های فراگیری استاندارد شده یا آزمون های معلم ساخته اندازه گیری می شود. هدف از پژوهش حاضر بررسی نقش هوش های چندگانه گاردنر در خودکارآمدی و پیشرفت تحصیلی دانش آموزان است. پژوهشگر در این مقاله از روش مروری( مروراسناد و متون کتابخانه ای) استفاده کرده است. یافته های پژوهش حاکی ازاین است که هوش های چندگانه گاردنر نقش بسیار مهمی در خودکارآمدی و پیشرفت تحصیلی دانش آموزان دارد. یکی از مهم ترین راهکارهای اجرای هوش های چندگانه در دنیای واقعی گنجاندن آن ها در محتوای کتاب های درسی است. درپایان پژوهشگر با ارائه راهبردهایی به این نتیجه رسیده است که استفاده از نظریه هوش های چندگانه گاردنر به ساختار یادگیری دانش آموزان، برنامه درسی و شیوه های یاددهی کمک می کند و توجه به هر یک از حوزه های هوشی، باعث افزایش انگیزه دانش آموزان و تسهیل خودکارآمدی و پیشرفت تحصیلی آن ها می گردد. از آن جا که در هر نظام آموزشی، پیشرفت تحصیلی به عنوان مهم ترین شاخص توفیق فعالیت های علمی و آموزشی است، بررسی عوامل موثر بر خودکارآمدی و پیشرفت تحصیلی دانش آموزان از جمله هوش های چندگانه گاردنر از اهمیت خاصی نزد پژوهشگران علوم تربیتی و روان شناسی برخوردار می باشد.

کلیدواژه ها:

هوش های چندگانه ، گاردنر ، خودکارآمدی ، پیشرفت تحصیلی ، دانش آموزان