گونه شناسی میدان شهری در بازآفرینی فرهنگ محور

بازآفرینی که به عنوان مدرنیزاسیون نیز شناخته می شود، فرآیند ایجاد یک ساختار فضایی جدید در پاسخ به شرایط و ویژگی های تازه است که در کنار هم برای بازتعریف یا ایجاد روابط شهری جدید کار می کنند. به عنوان یکی از رویکردهای چندوجهی به مفهوم فرهنگ برای نوسازی یا احیای اجتماعی، اقتصادی و محیطی، «بازآفرینی شهری مبتنی بر فرهنگ» بر نقش حیاتی «فرهنگ» و فعالیت ها و کاربردهای فرهنگی در راهبردهای «بازآفرینی شهری» تاکید دارد. شهر مورد استفاده قرار می گیرد یا بخشی از آن. بر اساس این دیدگاه، فرهنگ به عنوان نوعی «استفاده» در نظر گرفته می شود که می تواند سطوحی را در چارچوب برنامه ریزی شهری اشغال کند، زمانی که بازآفرینی عمدتا از طریق سکونت گاه مورد توجه قرار می گیرد. در واقع، این محدودیت ها کوچک هستند و به شکل «هسته های فرهنگی» پراکنده هستند و همزمان با حضور پراکنده، غیر یکپارچه و یکپارچه فرهنگ در فرآیند بازآفرینی اتفاق می افتند که در واقع «صنعت فرهنگ» را داریم. " یک منطقه عمومی که به عنوان ظرف زندگی مدرن شهری در شهرها شناخته می شود، "میدان های شهری" یکی از این "هسته های فرهنگی" هستند. آن ها مکان هایی هستند که مردم برای لذت بردن از اوقات فراغت دور هم جمع می شوند. پژوهش حاضر از نظر ماهیت کیفی بوده و بر اساس روش گردآوری داده ها به صورت کتابخانه ای طبقه بندی شده است. بنابراین، برای تحلیل «گونه شناسی میدان شهری» به عنوان یکی از عناصر شهری در بازآفرینی فرهنگ محور، پس از بررسی ادبیات مربوط به حوزه بازآفرینی فرهنگ محور (اصطلاحات، پیشینه، سیاست ها) نقد می شود. و حوزه فرهنگی (هسته).

کلیدواژه ها:

میدان شهری ، معماری ، بازآفرینی ، فرهنگ ، محور ، هسته های فیزیکی.