لزوم توجه به عدالت منطقه ای وبرنامه ریزی مبتنی بر آمایش سرزمین

در خلال سه دهه گذشته موضوع آمایش و توزیع بهینه فعالیت ها و توجه به عدالت منطقه ای به عنوان مهمترین مسائل توسعه کشور مطرح و تلاشهای متعددی در کشور برای ساماندهی فعالیت ها و توزیع متعادل آنها انجام شده است ، ولی این اقدامات نتوانسته است اثربخشی مطلوبی در توزیع مناسب فعالیت ها به تناسب قابلیت های سرزمینی ایفا نماید و کماکان موضوع توزیع نامناسب امکانات و عدم استفاده از قابلیت ها و استعدادهای مناطق در کشور مطرح است . از این رو، بازنگری در نظام برنامه ریزی جهت دستیابی به تصویر روشن برای برنامه های توسعه کشور با مد نظر قرار دادن آمایش سرزمین ضروری می باشد. از این رو، در این مقاله ، ابتدا به نظریات توسعه منطقه ای پرداخته شده است . سپس ، با استفاده از روش توصیفی - تحلیلی ، تعریف توسعه منطقه ای و رویکرد توسعه در برنامه های توسعه ارائه شده است . در ادامه ، آسیب شناسی علل عدم توجه به عدالت منطقه ای و آمایش سرزمین در برنامه ها مورد توجه قرار گرفته است . در نهایت ، ضرورت برنامه ریزی منطقه ای -فضایی و آثار و نتایج ادامه روند فعلی مطرح برای ایران ارائه شده است .

کلیدواژه ها:

عدالت منطقه ای ، برنامه ریزی ، آمایش سرزمین .