تاثیر پدیده ضربه درسازه های فولادی مجاور هم مجهز به میراگرهای اصطکاکی دورانی تحت اثر اندرکنش خاک و سازه

پاسخ دینامیکی ساختمان ها در برابر زلزله به دلیل امکان آسیب دیدگی مولفه های سازه ای بسیار مهم هست . همچنین در طی زلزله های شدید براثر ارتعاش غیرهمفاز سازه های مجاور که دارای فاصله کافی از یکدیگر نمی باشند پدیده ضربه اتفاق می افتد، این مسئله می تواند باعث افزایش میزان خسارت سازه ها گردد. لذا در این تحقیق با مدل سازی سه تیپ سازه ۵ و ۱۰ و ۱۵ طبقه با سیستم قاب خمشی فولادی به ارزیابی پدیده ضربه در نصف فاصله مجاز استاندارد ۲۸۰۰ تحت اثر اندرکنش خاک پرداخته شد. به این صورت که سازه ها با تعداد طبقات متفاوت دوبه دو کنار هم (سازه ۵ طبقه کنار ۱۰ طبقه و سازه ۵ طبقه کنار ۱۵ طبقه ) تحت ۷ رکورد دور از گسل مورد تحلیل قرار گرفتند. برای پی بردن به تاثیر نوع خاک ، دو سازه مجاور تحت اثر سه نوع خاک ۲ و ۳ و ۴ (مطابق دسته بندی استاندارد ۲۸۰۰) مقایسه شدند. جهت اتلاف انرژی ناشی از پدیده ضربه ، میراگرهای اصطکاکی دورانی در ۵ نوع چیدمان مختلف بین دو سازه در نظر گرفته شدند. همچنین برای درک تاثیر میرایی میراگر در کاهش اثر ضربه با تغییر مقدار میرایی میراگر به طوریکه میرایی نسبی سازه به مقدار ۰۱/۰، ۰۱۵/۰ و ۰۲/۰ برسد، سازه هامجددا تحلیل گردیدند که درمجموع تعداد ۶۶ مدل مورد ارزیابی قرار گرفت . برای ارزیابی مدل سازی انجام شده از چند پارامتر خروجی استفاده شده است که شامل جابجایی نسبی طبقات ، درصد کاهش برش طبقات ، RMS لنگر خمشی ، تغییر مکان بام ، نیروی جذب شده توسط میراگرها می باشد. نتایج حاکی از آن است که میراگر در کلیه حالت باعث کاهش چشمگیر جابجایی نسبی طبقات در اثر ضربه شده همچنین لحاظ اندرکنش خاک و سازه سبب افزایش جابجایی نسبی سازه ها می گردد. افزایش نسبت میرایی سازه باعث افزایش جابجایی نسبی سازه می گردد به طوریکه به عنوان نمونه در سازه ۱۰ طبقه مجاور سازه ۵ طبقه افزایش نسبت میرایی از ۱۰ به ۱۵ درصد و از ۱۵ به ۲۰ درصد به ترتیب جابجایی نسبی سازه حدود ۱۵ و ۶۱ درصد افزایش می یابد.

کلیدواژه ها:

ضربه دو سازه مجاور ، میراگر اصطکاکی دورانی ، اثر اندرکنش خاک و سازه ، نسبت میرایی میراگر ، کاهش اثر ضربه .