ارتباط تعاملات والد-فرزند و خود کار آمدی مادران با بهزیستی هیجانی نوجوانان به واسطه نقش فرزندپروری ادراک شده

پژوهش حاضر با هدف تعیین ارتباط تعاملات والد-فرزند و خودکار آمدی مادران با بهزیستی هیجانی نوجوانان به واسطه نقش فرزندپروری ادراک شده انجام گرفت. روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری این پژوهش را تمامی دانش آموزان دختر پایه ی دهم، یازدهم و دوازدهم دوره ی متوسطه ی دوم شهر رشت در سال تحصیلی ۱۴۰۰-۱۳۹۹ و مادران آن ها تشکیل دادند و از این تعداد ۲۵۰ دانش آموز و ۲۵۰ مادر به روش نمونه گیری تصادفی انتخاب شدند و به پرسشنامه های رابطه ی والد-فرزند فاین و همکاران (۱۹۸۳)، مقیاس خودکارآمدی مادران برکلی نسخه دوم هالویی و همکاران (۲۰۰۵)، پرسشنامه ی سبک های فرزندپروری ادراک شده گرولینک و همکاران (۱۹۹۷) و مقیاس بهزیستی هیجانی کیز و همکارن (۱۹۹۳) پاسخ دادند. برای تجزیه وتحلیل داده ها از آزمون های ضریب همبستگی پیرسون و روش معادلات ساختاری استفاده شد. نتایج نشان داد مدل ساختاری ارتباط تعاملات والد-فرزند و خودکارآمدی مادران با بهزیستی هیجانی نوجوانان به واسطه نقش فرزندپروری ادراک شده دارای برازش است. همچنین بین بهزیستی هیجانی با تعامل مادر-فرزند با میزان ۶۷۷/۰، خودکارآمدی ۷۰۷/۰، اشتغال مادر به فرزند ۳۴۷/۰، حمایت مادر از خودمختاری فرزند ۴۵۴/۰ و گرمی مادر ۵۱۶/۰ همبستگی مثبت و معناداری وجود دارد. بین تعامل مادر-فرزند با خودکارآمدی با میزان ۴۴۸/۰، اشتغال مادر به فرزند ۴۱۳/۰، حمایت مادر از خودمختاری فرزند ۵۲۶/۰ و گرمی مادر ۵۰۵/۰ همبستگی مثبت و معناداری وجود دارد. همچنین بین خودکارآمدی با اشتغال مادر به فرزند ۴۳۶/۰، حمایت مادر از خودمختاری فرزند ۵۲۳/۰ و گرمی مادر ۴۹۹/۰ همبستگی مثبت و معناداری وجود دارد. بنابراین، می توان اینگونه بیان کرد که به منظور افزایش بهزیستی هیجانی نوجوانان، باید به متغیرهای روان شناختی همچون تعاملات والد-فرزند و خودکارآمدی مادران و اصلاح الگوهای فرزندپروری توجه ویژه ای گردد.

کلیدواژه ها:

تعاملات والد-فرزند ، خودکارآمدی ، بهزیستی هیجانی ، فرزندپروری ادراک شده.