مروری بر کاربرد پلیمرزوم ها در سامانه های نوین دارورسانی

پلیمرزوم ها، وزیکول هایی در مقیاس نانو هستند که توسط کوپلیمرهای قطعه ای دوگانه دوست تشکیل می شوند. این سامانه ها از خواصی چون اختصاصیت مکانی، ماندگاری مناسب دارو در جریان خون و پایداری مطلوب برخوردارند؛ از اینرو کاربرد آن ها در رهایش کنترل شده ی مواد فعال زیستی مورد توجه قرار گرفته است. با انتخاب کوپلیمرهای قطعه ای مناسب، این سامانه ها قادرند با پاسخگویی به محرک های محیطی مانند دما، pH و عوامل اکسایش- کاهش، داروهای آب دوست و همچنین آب گریز را به طور کنترل شده در محل مشخص شده آزاد کنند. این توانایی بخصوص در رهایش داروهای ضدسرطان که عمدتا آب گریز و نامحلول هستند مورد توجه قرار گرفته است. در این مقاله پلیمرزوم ها و کاربرد آن ها به عنوان حامل دارو معرفی می شود. روش های ساخت و سازوکار پاسخگویی به تغییرات محیطی تشریح شده و در نهایت سامانه های ساخته شده برای کنترل رهایش دارو، پروتئین، آنزیم و ژن معرفی می شوند.

کلیدواژه ها:

سامانه های رهایش کنترل شده دارو ، پلیمرزوم ها ، کوپلیمرهای قطعه ای دوگانه دوست ، پلیمرهای حساس به محیط ، سامانه های پاسخگو به محرک