بررسی تطبیقی برخی تشبیهات کتاب مزامیر با مفاهیم قرآنی

کتاب مزامیر منسوب به حضرت داوود(ع) و مشتمل بر تشبیهات فراوانی ازجمله تشبیهاتیدرباره خدا، انسان، گناه، گناهکار و مومن است، با وجود اینکه فقراتی از این کتاب، خداوندرا به طور شایسته مورد خطاب قرار نداده و توصیف نکرده است اما م یتوان گفت کهتشبیهات آن در بسیاری از موارد از لحاظ لفظ و معنی با قرآن کریم قابل انطباق است. تشبیه خداوند به پناهگاه و تشبیه گناه به باری سنگین و مشقت آور و تشبیه گناهکار بهگیاه بی ثمر و تشبیه مومن به درخت پربار از جمله مشترکات مفهومی در تشبیهات کتاب مزامیر و قرآن کریم است. اما تشبیه خدا به پدری مهربان که در فقرات متعددی از کتابمزامیر مطرح شده جزء مواردی است که قرآن کریم به دلیل امکان توهم معنای ظاهری آن، از آن منع نموده است. وجه تمایز دیگر این دو کتاب درنحوه ترسیم ارتباط خدا و انساناست. در کتاب مزامیر این ارتباط به رابطه خدا با بنی اسرائیل منحصر شده و سعادت و شقاوت، مفهومی دنیایی یافته است. و همچنین عقوبت الهی به مفهوم محروم ساختنگناهکاران از مواهب مادی و یا مرگ و انقطاعشان از این دنیا محدود شده وبه تاثیر گناه بر جان آدمی و نیز عقوبت اخروی آن هیچ اشار های نشده است.