تاثیرمصالح بوم آورد ( خشت ) در معماری و سازه ها ی سنتی مناطق گرم و خشک

امروزه افزایش ساخت وسازهای ساختمانی موجب تولید نخاله های بسیاری شده است که درحاشیه شهرها انباشته شده ویکی ازآلوده کننده ترین عوامل محیط زیست به حساب می آید .ساختمان های امروزی به ویژه درشهرها ازمصالح جدید ساخته شده اند . برای تهیه مصالح جدید ،انرژی زیادی صرف میشود . دراین پژوهش ویژگیهای ممتاز مصالح بومی ازنگاه زیست محیطی و تاثیراین نوع مصالح بر میزان مصرف انرژی در ساختمان های مسکونی بررسی شده واستفاده ازمصالح بومی به عنوان یک راهکار سالم ومفید وکم هزینه برای ساختمان های مسکونی به ویژه در اقلیم گرم و خشک پیشنهادمی شود .عدم تخریب طبیعت ،کمترین آلودگی ،پایین بودن مصرف انرژی درتولید،صرفه جویی درانرژی حمل ونقل ،کاهش مصرف انرژی دربهره برداری ،کاهش هزینه های تمام شده وازهمه مهمتر بازگشت سریع به طبیعت وعدم تخریب محیط زیست ، کاهش میزان مصرف انرژی در ساختمان ازمزایای مصالح بومی محسوب میشود .خشت از جمله مصالح بومی و اقلیمی با میزان دسترسی بسیار بالا در مناطق گرم و خشک ایران می باشد . در بسیاری از نقاط جهان ، خشت به عنوان مصالح ساختمانی ، در بافت شهری و روستایی ، کاربرد فراوان دارد . بنابراین مقاوم سازی سازه های خشتی بسیار ضروری به نظر می رسد ، که می بایست مورد بررسی قرار گیرد .استفاده از مصالح خشتی بومی به همراه تثبیت کننده های طبیعی می تواند اثرات بسیار مهمی را در شکوفایی این روند ، از خود به نمایش بگذارد. امروزه راه حل های مناسبی برای استحکام بیشتر بناهای خشتی اختراع شده است .با توجه به کمبود منابع انرژی در جهان خشت می تواند برای بسیاری از مناطق مناسب باشد.

کلیدواژه ها:

مصالح بومی ، خشت ، معماری و سازه های سنتی ، اقلیم گرم و خشک