برسی فضای باز وتاثیرآن بر رشد کودکان در مجتمع های مسکونی نمونه موردی مجتمع مسکونی آسمان تبریز

فعالیت های بازی کودکان در فضاهای محله ای غیربرنامه ریزی شده، همانند خیابانها، حیاطها و داخل خانه ها، از اهمیت بالایی برخوردار ا ست . این فعالیت ها نقش بسزایی در تو سعه و یادگیری کودکان دارند. کودکان با توجه به نوع محیط و فضا، نه تنها بازی می کنند بلکه توانمندی های اجتماعی ، حسی ، حرکتی و ذهنی خود را تقویت می کنند.طراحی این ف ضاها برا ساس ا صول روانشناسی ، هنر، معماری ، محیط زیست ، ایمنی و بهداشت صورت می گیرد. بهینه سازی استفاده از این فضاها نیازمند توجه به نظریه ها و ا صول مختلف می با شد. از جمله ا صول طراحی می توان به جنس ارتباطات اجتماعی ، نوع فعالیت ها، توزیع فضاهای سبز، امکانات عمومی ، نورپردازی ، و ایمنی و بهداشت اشاره کرد. برنامه ریزی و طراحی هوشمندانه این فضاها می تواند به تحقق اهداف مختلفی مانند تعاملات اجتماعی ، تو سعه خلاقیت ، تقویت سلامت ج سمی و روانی ، و اح ساس ان سجام با محیط زندگی روزمره شهروندان و به خصوص کودکان کمک کند. درک نیازهای زندگی روزمره کودکان در ایجاد ف ضاهای باز درمحیط های مسکونی که بازی و تعامل آزاد درآن ترویج شده، امری ضروری است . این نوع محیط ها به کودکان اجازه می دهند با محیط طبیعی و اجتماعی خود در ارتباط باشند و تجربیات گسترده ای را در طول رشد خود کسب کنند. به طور کلی ، طراحی فضاهای باز درمحتمع های مسکونی بر اساس نیازها و تجربیات کودکان باعث ارتقاء سلامت جسمی و روانی آنها می شود و به توسعه شخصیت ، خلاقیت ، و هماهنگی اجتماعی آنها کمک می کند.

کلیدواژه ها:

بازی کودکان ، فضای باز ، مجتمع های مسکونی