بررسی اثرگذاری اموزش مهارت های خودکارامدی هیجانی در بهبود سازگاری اجتماعی معلمان در مدارس

از جمله مولفه هایی که می تواند باعث بهبود سازگاری این معلمان گردد توجه به تقویت خودکارامدی در معلمان مدارس ابتدایی است. با توجه به مشکلات و سختی های خاص معلمان مدارس ابتدایی این معلمان باید دارای سطوح بالایی از خودکارامدی هیجانی باشند این گونه می توان بیان داشت که خودکارآمدی هیجانی به توانایی معلمان در مواجهه با مسائل و مشکلات در رسیدن به اهداف و موفقیت او اشاره می کند. ( انجمنی و زادیونس، ۱۴۰۰) از طرفی خودکارآمدی هیجانی بیشتر از این که تحت تاثیر ویژگی هوشی و توان یادگیری افراد باشد تحت تاثیر عوامل شخصیتی من جمله باور داشتن خود، تلاشگر بودن وتسلیم نشدن، وارسی علل عدم موفقیت به هنگام ناکامی، روش های جدید اجتماعی رسیدن به هدف و تحت کنترل درآوردن تکانه ها می باشد.(احمدی فیروزجانی، ۱۳۹۳) بنابراین می توان گفت که لازمه فعالیت در مدارس ابتدایی و کار با کودکان ابتدایی نیازمند حد مطلوبی از خودکارامدی هیجانی است تا این معلمان بتوانند در زمینه فعالیت با این کودکان و مسائل و مشکلات کار با انها در جهت رسیدن به اهداف اموزشی و سازمانی موفق عمل نمونده و برنامه های اموزشی و تربیتی را به صورتی مناسب به مرحله اجرا دراوردند. (حجاری، ۱۳۹۴) بنابراین با توجه به پیشینه مطالب هدف از تحقیق حاضر مدارس می باشد

کلیدواژه ها:

آموزش پرورش ، خودکارامدی ، خودکارامدی هیجانی ، سازگاری اجتماعی