نقش نهاد تعلیم و تربیت و رسانه های ارتباط جمعی بر پرسشگری دانش آموزان

مسئله شناسی، هنر و مهارتی است که به وسیله آن مشکلات موجود را شناسایی می کنیم و برای رفع آن ها تلاش می کنیم. مسئله شناسی، باعث ایجاد سوالات مختلف در ذهن فرد می شود و به دلیل تلاش او برای یافتن پاسخ این سوالات، فرد تصمیم گیری صحیحی در راستای حل مشکلات خواهد داشت. داشتن روحیه پرسشگری باعث می شود یادگیری عمیق تر صورت بگیرد؛ پس اهمیت آن در کودکان و دانش آموزان به دلیل قرار گرفتن در سن یادگیری، بیشتر است. در کودکان زیر ۵ سال، پرسش درباره موارد مختلف فقط به علت این است که آن ها می خواهند صحبت کنند اما به دنبال جواب سوال های خود نیستند. در کودکان بین ۶ تا ۹ سال پرسش نشانه تفکر و آگاهی است؛ زیرا آن ها درمورد چیزهای جدید سوال می کنند، در ذهن خود سوالات زیادی دارند و به دنبال پیدا کردن پاسخ برای آن ها هستند. در کودکان بین ۱۰ تا ۱۵ سال سوالات آن ها بیشتر از رسانه های جمعی، مانند رادیو و تلویزیون شکل می گیرد؛ به همین علت مهارت پرسشگری باید در کودکان تقویت شود. اگر این مهارت از کودکی به آن ها آموزش داده شود؛ در آینده نیز از سوال پرسیدن خجالت نمی کشند و برای یافتن پاسخ برای پرسش های خود، تلاش می کنند و به آگاهی می رسند.

کلیدواژه ها:

قرآن ، پرسشگری ، تعلیم و تربیت