جایگاه تعلیم و تربیت وسواد آموزی در دین اسلام

واژعلیم یاددادن وآموزش تعلم فراگیری دانش است . اسلام در این حرکت از همه مکاتب پیش قدمتر و مصممتر است، به طوری که آموزش و فراگیری دانش از محوری ترین برنامه های فردی و اجتماعی این مکتب الهی به شمار میرود. نخستین آیات الهی که نازل گردیده، بیان کننده ارزش قلم وآموزش علم و دانش است.یک نگاه اجمالی به آیات قرآن اهتمام فوق العاده اسلام را نسبت به این امر مهم نشان می دهد؛ خداوند در سوره طلاق، جهان را به منزله دانشگاهی معرفی می کند که تمام مخلوقاتش به منظور علم و آگاهی هر چه بیشتر انسانها آفریده شده است و هدف این بوده که در اسرار این پدیده ها بیندیشند و به علم و قدرت پروردگار آشنا شوند؛ و به تعبیر دیگر، هدف از کل جهان آفرینش، علم و دانش بوده است، و می فرماید: » خداوند کسی است که آسمان های هفت گانه را آفرید، و از زمین نیز همانند آن را، فرمان او پیوسته در میان آسمان ها و زمین ها نازل می شود]و دائما آنها را تحت ربوبیت خود قرار داده[ تا بدانید خداوند بر همه چیز توانا است، و علم او به همه چیز احاطه دارد« در حقیقت هم آفرینش آسمان ها و زمین ها، و هم تدبیر دائمی آنها، وسیله ای است برای تحریک حس کنجکاویبشر برای اندیشیدن بیشتر و آگاهی بر اسرار جهان؛ و در نتیجه آگاهی بر علم و قدرت پروردگار باشد؛ پس همه اینها مقدمه ای است برای تربیت نفوس انسانی و قرب الی االله؛ و نیز آگاهی بر این امر که احکام شریعت، همچون احکام خلقت، روی حساب دقیق است پس آفرینش جهان به خاطر علم است

کلیدواژه ها:

آموزش و پرورش ، خلقت ، تعلیم و تربیت ، علم