بررسی رابطه ی بین نگرش به امر به معروف و نهی از منکر و سلامت روان مردم شهر شیراز

در جوامع توحیدی به ویژه جامعه ی مسلمانان هنجارهای اجتماعی مطابق با شریعت تعییین می گردد، همواره مکانیزم هایی برای برحذر داشتن جامعه از افراط و تفریط و رساندن آن به تعادل در شریعت اسلام وجود دارد، ورود فرهنگ غربی و ضد مذهبی از طریق رسانه ها و کم کاری نهاد های فرهنگ سازی باعث شده هنجارهای رفتاری در شهرهای ایران کمرنگ گردد، بررسی نگرش مثبت و منفی مردم شهر شیراز نسبت به امر به معروف و نهی از منکر و بررسی رابطه ی آن با سلامت روان مردم شیراز و یافتن راه حلهای نوین امر به معروف و نهی از منکر با استفاده روان شناسی شناخت اجتماعی از اهداف این پژوهش است . در این تحقیق ابتدا با استفاده از مطالعات کتابخانه ای پرسش نامه ی معتبری از تحقیق (خرمائی و عباسی ۱۳۸۸) تحت عنوان مقیاس نگرش به امر به معروف و نهی از منکر استفاده شد سپس به همراه این پرسشنامه سوالات مربوط به مقیاس سلامت عمومی روان گوتبرگ ((GHQ، درگروه های مختلف سنی بین مردم شیراز توزیع شد،در این میان تعداد ۱۰۰ پرسشنامه تکمیل شد، پس از جمع آوری داده ها با استفاده از نرم افزار spss،آمار توصیفی و همچنین آزمون t ، متغیرها مورد سنجش قرار گرفت ، همچنین از ضریب همبستگی پیرسون برای سنجش میزان همبستگی متغیرهای تحقیق و از روش رگرسیون چند متغیره برای پیش بینی متغیرها استفاده گردید. با توجه به نتایج تحقیق ، نگرش غالب مردم شیراز نسبت به امر به معروف و نهی از منکر مثبت می باشد، و رابطه ی معناداری میان سلامت روان و نگرش به امر به معروف و نهی از منکر در شیراز مشاهده نشد.

کلیدواژه ها:

سلامت روان ، امر به معروف و نهی از منکر