اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر نشخوار فکری زنان دارای گرایش به طلاق عاطفی

هدف از پژوهش حاضر تعیین اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر نشخوار فکری زنان دارای گرایش به طلاق عاطفی انجام شد. روش پژوهش نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون و پس آزمون انجام گرفت. جامعه آماری این پژوهش شامل زنان دارای گرایش به طلاق عاطفی شهر اراک در سال ۱۴۰۲ بودند. از میان ۳۰ زن با نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. در این مطالعه با استفاده از پرسشنامه نشخوار فکری استفاده شد. سپس آزمودنی های گروه آزمایش به مدت ۸هفته، هر هفته در یک جلسه درمان ۶۰-۹۰ دقیقه ای درمان مبتنی بر تعهد و پذیرش را دریافت نموده اند و گروه کنترل مداخله خاصی را دریافت ننمودند. پس از مداخله آزمایشی از هر دو گروه پس آزمون گرفته شد. برای تحلیل داده ها از روش تحلیل کوواریانس استفاده شد. یافته های پژوهش نشان داد که میانگین نمره نشخوار فکری در پس آزمون نسبت به پیش آزمون در گروه آزمایش معنادار بوده است. بنابراین نتایج نشان داد که درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر نشخوار فکری زنان دارای گرایش به طلاق عاطفی تاثیر دارد.

کلیدواژه ها:

درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد ، نشخوار فکری ، زنان ، طلاق عاطفی