نقش خودمهارگری و هیجان خواهی در پیشبینی اعتیاد به اینترنت در زنان دارای تجربه خیانت به همسر

در سالهای اخیر خیانت به همسر یکی از مشکلاتی است که باعث بروز تعارضات زیادی در برخی از خانواده ها شده است. پژوهش حاضر با هدف بررسی نقش خودمهارگری و هیجان خواهی در پیشبینی اعتیاد به اینترنت در زنان دارای تجربه خیانت به همسرانجام شد. ابن مطالعه از نوع پژوهشهای همبستگی است که با اهداف کاربردی انجام شد. با استفاده از روش نمونهگیری داوطلبانه ۱۰۴ نفر از زنان دارای تجربه خیانت به همسر در شهر یزد انتخاب و سوالات این پژوهش که به صورت مجازی توزیع شد، پاسخ دادند. ابزار پژوهش شامل پرسشنامه های اعتیاد به اینترنت یانگ (۱۹۹۹)، هیجانخواهی جفری آرنت (۱۹۹۲) و خودمهارگری تانجی (۲۰۰۴) بود. داده ها با استفاده از همبستگی روش پیرسون و رگرسیون چندگانه به روش همزمان و در سطح ۰/۰۵ تحلیل شد. نتایج نشان داد بین خودمهارگری و اعتیاد به اینترنت رابطه منفی معنیدار (P<۰/۰۰۱) و بین هیجان خواهی و اعتیاد به اینترنت رابطه مثبت معنیدار (P<۰/۰۰۱) وجود دارد. نتایج رگرسیون چندگانه نیز نشان داد که خودمهارگری و هیجان خواهی در پیشبینی اعتیاد به اینترنت در زنان دارای تجربه خیانت به همسر نقش دارد .(P<۰/۰۰۱) این یافته ها لزوم مداخله در خودمهارگری و هیجان خواهی به عنوان عوامل موثر در بروز اعتیاد به اینترنت به عنوان یک پیشبینی کننده موثر در بروز رفتارهای فرازناشویی را نشان میدهد.

کلیدواژه ها:

خودمهارگری ، هیجان خواهی ، اعتیاد به اینترنت ، روابط فرازناشویی