نقشه راه برای والدین دارای نیاز آموزشی خاص در دوره آموزش از راه دور

این پژوهش، برای رسیدن به چهار هدف انجام شد: (الف) شناسایی و تشخیص استراتژی هایی برای والیدن دانش آموزانی که نیازهای آموزشی خاص دارند (SEN) در آموزش از راه دور در دوره همه گیری ویروس کووید-۱۹؛ (ب) مقایسه این استراتژی ها با استراتژی های مربوط به والدین دانش آموزان غیرSEN؛ (ج) شناسایی پیشگوهای مشارکت والدین در آموزش از راه دور دانش آموزان دارای SEN؛ (د) بررسی اینکه آیا استراتژی های شناسایی شده، تمایزی در موانع و مزایای یادگیری از راه دور ایجاد می کنند یا خیر. در کل، ۴۲۱ نفر والدین دانش آموزان مدرسه ابتدایی در این مطالعه شرکت کردند که ۸۶ نفر از آنها (۲۰%) والدین دانش آموزان دارای SEN بودند (گروه SEN). بر اساس آنالیز عاملی نتایج (پاسخ دهندگان، یک پرسشنامه الکترونیکی ۶۶ آیتمی را پر کردند)، سه استراتژی اصلی برای مشارکت والدین در آموزش از راه دور دانش آموزان شناسایی شد: (۱) معلم متعهد (CT)، با ۴۰% در گروه SEM و ۵۵% در گروه غیر SEM؛ (۲) مربی حمایت از فعالیت خودجوش (ASC) با ۲۲% در گروه SEN و ۲۶% در گروه غیرSEM؛ (۳) معلم و گره گشای متعهد (CRT) با ۳۸% در گروه SEN و ۱۹% در گروه غیرSEN. قدرتمندترین پیشگو برای مشارکت والدین با دانش آموزان SENدر نقش معلم متعهد، تقاضای بیش از حد از طرف مدرسه بود. والدینی که بچه های آنها انگیزه کمی برای یادگیری نشان دادند، با بیشترین احتمال، تکالیف بچه های خود را برایشان انجام می دادند و استراتژی گره گشا و معلم متعهد را اجرا می کردند. جنبه های مثبت آموزش از راه دور، اغلب توسط والدینی که مشارکت متوسطی داشتند و اجازه استقلال و خودجوشی به فرزندانشان می دادند دیده شد (مربی های حمایت کننده از خودجوشی). از نتایج حاصل می توان در بهینه سازی فعالیت مدارس در تنظیم برنامه های آموزش از راه دور دانش آموزان SEN و همکاری با والدین، استفاده نمود.

کلیدواژه ها:

آموزش از راه دور ، مشارکت والدین ، نیازهای آموزشی خاص ، همه گیری کووید-۱۹