نقش والدین در تربیت فرزندان

"هیچ فرزند بدی وجود ندارد، فقط والدین بد وجود دارند." اهمیت والدین در زندگی فرد کاملا از این نقل قول برجسته آشکار است. والدین شدن یک سرمایه گذاری مسئولانه است و هیچ بحثی در مورد آن موضوع وجود ندارد. در این عصر پرشتاب، برای والدین بسیار دشوار است که حضور خود را در زندگی فرزندانشان مشخص کنند. کودکان هزاره ای که در معرض تطبیقات حواس پرتی قرار می گیرند، پیدا کردن ارتباط با چیزهای عادی دشوار است. ناگفته نماند که کودکان از حاکمیت دنیای مجازی کاملا کور شده اند. والدین نقش اساسی در زندگی فرزندان خود دارند. آنها ستون های حمایت، راهنمایی و عشق هستند. خانواده جایی است که زندگی آغاز می شود و عشق هرگز پایان نمی یابد. مهم نیست که یک کودک چقدر پیر می شود، هیچ چیز آرامش بخش تر و آرامش بخش تر از آغوش والدین نیست. نقش والدین در زندگی کودک فراتر از تصور انگیزشی است. والدین بسیار قبل از تولد کودک اقدام می کنند و در نهایت والدین تبدیل به من دیگر فرزندانشان می شوند و بالعکس. هیچ کس مانند آنها نیست که بتواند رفتار و رشد کودک را شکل دهد و شکل دهد. بنابراین والدین هرگز نباید برای تشویق و کمک به فرزندان خود تلاش کنند و در نتیجه والدین باید تلاش کنند تا بهترین معلم در زندگی فرزند خود باشند. حفظ یک رابطه خوب والدین و فرزند اولین قدم به سوی فرزندپروری خردمندانه است. درست از بدو تولد فرزندان، والدین باید از قابلیت اطمینان و مسئولیت پذیری عظیم در زندگی فرزندشان آگاه باشند. مطالعات نشان می دهد که رشد شخصیت جنین به دلیل تغییرات در افکار مادر در دوران بارداری تسلیم می شود. عدم راهنمایی و محبت مناسب می تواند زندگی کودک را به شدت تحت تاثیر قرار دهد و تاثیرات جدی داشته باشد که منجر به نقص شخصیت شود. والدین اولین معلم کودک هستند و به عنوان یک مربی ثابت در زندگی کودک باقی خواهند ماند.

کلیدواژه ها:

تربیت فرزند ، نقش مادر در تربیت ، نقش پدر در تربیت ، مشاوره خانواده