روانشناسی مثبت گرا و دلالت های آن در کمال انسانی

روان شناسی مثبت گرا به عنوان علم مطالعه شکوفایی انسان ها، چیزی فراتر از مطالعه علمی توانایی ها و فضیلت های یک انسان معمولی نیست. این رویکرد، در پی شناخت عواملی است که زندگی آدمی را بهبود بخشیده و به ایجاد سلامت روانی، خوشبختی و عملکرد بهتر آن کمک می کند. از مهم ترین اهداف این شاخه جدید در علم روانشناسی، شناخت و پرورش مهارت ها، سلامت فکری و روانی، پرورش معنا در زندگی، ایجاد روابط مثبت در خانواده و کسب شادی حقیقی است. پژوهش حاضر، با روش مروری-توصیفی، با استناد به منابع کتابخانه ای، مقالات و مجلات علمی آموزشی روز منتشرشده در پایگاه های اطلاعاتMagiran,Civilica,Noormags,Irandoc,Science direct,Sid,Google scholar Scopus و باهدف بررسی اصول، مفاهیم و کاربردهای علمی روانشناسی مثبت گرا گردآوری شده است. عوامل موثر در کمال انسانی دارای سه حیطه اصلی هیجانات مثبت، خصیصه ی مثبت افراد و نهادها و سازمان های مثبت است. مقاله حاضر علاوه بر تعریف روانشناسی مثبت و تاریخچه شکل گیری آن به بررسی ابزار این علم در رسیدن به کمال آدمی و انتقادات مطرح شده به این رویکرد می پردازد.

کلیدواژه ها:

پرورش معنا ، روانشناسی مثبت گرا ، سلامت روانی ، فضیلت ، مهارت