بررسی اختلال بیش فعالی دانش آموزان و راه های کنترل آن

گاهی ممکن است شما با مشاهده شیطنت های کودک خود که معمولا همراه به بالا و پایین پریدن است از خود را بپرسید که آیا کودکتان بیش فعال است؟ یا این میزان از شیطنت طبیعی است؟ روانشناسی رشد به موضوع بیش فعالی می پردازد. اختلال بیش فعالی و کم توجهی (ADHD: Attention Deficit Hyperactivity Disorder) شایع ترین اختلال روانی در کودکان، ناشی از اختلال رشد عصبی است که علائم مختلفی را نشان می دهد. کودکان مبتلا به اختلال بیش فعالی و کاهش توجه، بیش از حد فعال هستند و قادر به کنترل انگیزه های ناگهانی و برانگیختگی و تحریک پذیری خود نیستند و یا در توجه کردن و تمرکز مشکل دارند. این رفتارها می تواند در زندگی روزانه و مدرسه اختلال ایجاد کند. این اختلال معمولا در سال های ابتدایی مدرسه، هنگامی که کودک در توجه کردن دچار مشکلاتی می شود، تشخیص داده می شود. بزرگسالان مبتلا به اختلال بیش فعالی و کاهش توجه ممکن است در زمینه ی مدیریت زمان، سازماندهی، تعیین هدف و ادامه دادن کار مشخصی مشکلاتی داشته باشند. این افراد در روابط و عزت نفس نیز مشکلاتی دارند و دچار اعتیاد نیز می شوند. اصطلاح اختلال کاهش توجه (ADD:Attention Deficit Disorder ) که در واقع زیرمجموعه ای از اختلال بیش فعالی و کاهش توجه (ADHD) است، اولین بار برای اشاره به کسانی که مشکل تمرکز داشتند اما بیش فعال نبودند، استفاده شد.