اثرات هویت فردی و اجتماعی بر روابط میان فردی کودکان در مدارس ابتدایی

هویت، چه در بعد فردی و چه در بعد اجتماعی، نقشی اساسی در شکل گیری روابط میان فردی کودکان در مدارس ابتدایی ایفا می کند. در این مقاله، به بررسی اثرات این دو نوع هویت بر روابط کودکان می پردازیم. کودکان در سنین دبستان در حال شکل گیری هویت خود هستند. آنها در این دوران به دنبال پاسخ به این سوالات هستند که "من چه کسی هستم؟" و "جایگاه من در اجتماع کجاست؟". هویت فردی و اجتماعی کودکان از طریق تعاملات آنها با دیگران، از جمله معلمان، همکلاسی ها و خانواده، شکل می گیرد. روابط میان فردی برای کودکان از اهمیت بالایی برخوردار است. این روابط به آنها کمک می کند تا مهارت های اجتماعی خود را توسعه دهند، احساس تعلق خاطر کنند و از نظر عاطفی و روانی سالم رشد کنند. هویت فردی و اجتماعی کودکان می تواند بر کیفیت روابط آنها با دیگران تاثیر بگذارد. در این مقاله، به بررسی اثرات هویت فردی و اجتماعی بر روابط میان فردی کودکان در مدارس ابتدایی می پردازیم. به طور خلاصه، هویت فردی به احساس منحصر به فرد بودن و داشتن ویژگی های خاص اشاره دارد، در حالی که هویت اجتماعی به احساس تعلق به یک گروه خاص اشاره دارد. هر دو نوع هویت می توانند بر نحوه تعامل کودکان با دیگران تاثیر بگذارند. هویت فردی و اجتماعی نقشی اساسی در شکل گیری روابط میان فردی کودکان در مدارس ابتدایی ایفا می کند. مربیان و والدین می توانند با درک این موضوع، به کودکان در شکل گیری هویت سالم و قوی کمک کنند و زمینه را برای برقراری روابط سالم و پایدار فراهم کنند.

کلیدواژه ها:

هویت ، فردی ، هویت اجتماعی ، روابط میان فردی ، دانش آموزان ، مدارس ابتدایی.