نگاهی هرمنوتیکی به متن کتاب فارسی (۲)

ادبیات آیینه تمام نمای تاریخ است و دانش آموزان علوم انسانی باید برای ورود و تجربه دنیای فراتر از محیط زیسته خود خواننده حرفه ای ادبیاتباشند. در این مقاله از منظر تاوبلی با هرمنوتیکی (Hermeneutics) متن کتاب فارسی یازدهم واکاوی شد و با توجه به مولفه هایی به کشف لایه هایپنهان متن این کتاب پرداختیم، انسجام و با عدم انسجام، تحلیل ساختاری. معنای مرتبط با سر فصل. انتخاب متن و سایر مولفه های معنامحور دراین تحلیل ما را به این نتیجه رهنمون کردند که متن کتاب ظرفیت بالابی برای نقد شدن دارد؛ هم چنین پاسخ خواننده متن به درس هایی که در اینکتاب گرد آوری شده است پاسخی است که در فر آیند واکاوی هرمنوتیکی متن به آن می رسد. نتیجه ای که در این واکاوی حاصل شد جنبه هایمثبت و منفی کتاب را به مخاطب عرضه می دارد کتاب دارای انسجام متنی در زمینه بینامتنی است. پیوند میان متون هر فصل و دربافت نشانه هایهر متن و همچنین رجوع به پیش متن ها از نکات مثبت این کتاب است. عدم وجود بخش تحلیل فصل و نگاه جزئی و تکراری به دستور فارسی و دوربودن متن از تجربه زیست شدءه دانش آموزان نیز از نکات منفی و آشکار این کتاب است که در متن پیش رو به صورت تاوبلی به تحلیل آن پرداخته-ایم. پژوهش حاضر به روش توصیفی و شیوه جمع آوری اطلاعات آن به روش کتابخانه ای است.

کلیدواژه ها:

فارسی (۲) ، تاویل ، هرمنوتیک ، متن ، نقد