مکان گزینی پایگاه های مدیریت بحران در نسیم شهر

رشد سریع جمعیت کره زمین و مهاجرت های شدید روستا-شهری در 25 سال اخیر، سبب گسترش فزیکی و اجتماعی شهرها و تبدیل شدن آنها به مراکز بحران خیز شده است. نیاز به برنامه ریزی دقیق تر و ایمنی بهتر محیط زندگی در سکونتگاه های شهری روز به روز ضرورت بیشتری پیدا می کند. عوامل زیادی وجود دارند که با تاثیر بر شبکه شهری ایمنی شهر را تحت تاثیر قرار می دهند ایجاد مراکز مدیریت بحران و یا مراکز خدمات رسانی فوریتی در مواقع بحران برای شهرهای امروزی امری اجتناب ناپذیر می باشد. در این میان شهرهای حاشیه ای از جمله نسیم شهر به دلیل رشد بی برنامه، ساخت و سازهای بدون رعایت اصول ایمنی که موجب تهدیدات بحران های طبیعی و انسانی است و از سوی دیگر روشن نبودن برنامه مدیریت بحران و فقدان آموزش شهروندان، می تواند دامنه بحران را در این شهرها شدت بخشد. بنابراین مدیران و برنامه ریزان شهری را ملزم می نماید که توجه بیشتری به این امر نمایند. نسیم شهر نیاز مبرمی به ایجاد این مراکز جهت مقابله با بحران های بالفعل موجود و بالقوه آینده دارد. با توجه به این که اصلاح کاستی های موجود در کوتاه مدت میسر و ممکن نبوده و نیازمند برنامه ریزی بلند مدت، اعمال قوانین نظارتی و بازسازی قسمت هایی از شهر است، برنامه ریزی برای مقابله با بحران می بایست در اولویت اقدامات مسئولان قرار گیرد که از آن جمله می توان به تعیین مکان های مناسب برای استقرار مراکز امداد رسانی و اسکان موقت بازماندگان، در جهت انجام عملیات امداد و نجات و کاهش ابعاد فاجعه ناشی از آن اشاره کرد. به این ترتیب تعیین مکان های مناسب برای استقرار مراکز امداد رسانی پس از وقوع حوادث و اسکان آوارگان یکی از موارد مهم در برنامه ریزی و مدیریت بحران است. بر این اساس مطالعات حاضر با توجه به ویژگی مهم این مراکز و ارائه شاخص هایی بر اساس این ویژگی ها، صورت گرفته است.

کلیدواژه ها:

زلزله ، نسیم شهر ، آسیب پذیری ، شاخص های آسیب پذیری