مدلسازی یک سیال بحرانی برای بررسی قابلیت ذخیره سازی انرژی خورشیدی

به کارگیری انرژی پاک و ارزان خورشیدی یکی از بهترینجایگزین های انرژی حاصل از سوختهای فسیلی است که میتواند برای مصارف گوناگون از جمله کاربردهای گرمایش خانگی استفاده گردد. از آنجایی که اوج نیاز مصرف کننده به انرژیگرمایی زمانی رخ می دهد که انرژی خورشیدی در دسترس نیست،به یک سیستم اقتصادی و مناسب جهت ذخیره سازی این انرژیدر روز برای استفاده در شب نیاز است. رفتار فازی سیالات درنزدیکی نقطه بحرانی، نشان دهنده افزایش قابل ملاحظه ظرفیتگرمایی ویژه در این منطقه است. این ویژگی می تواند باعث ذخیرهسازی بیشتر گرما در سیالات بحرانی شود. بنابراین امکان سنجیاستفاده از یک سیال نزدیک به شرایط بحرانی به عنوان سیالذخیره ساز گرما، می تواند مورد بررسی قرار بگیرد. بدین منظور دراین تحقیق با استفاده از روابط ترمودینامیکی و موازنه انرژی، ومحاسبه ظرفیت گرمایی در نزدیکی نقطه بحرانی یک سیستم بسته حاوی CO2 که در معرض تابش نور خورشید قرار گرفته، مدلسازی شده است.