مؤلفه ی زبان در شعر سپید

؛«زبان» یکی از شاخص هایی است که به «شعر سپید» تشخص و تمایز می بخشد . مؤلفه ی زبان در شعر سپید از دهه ی سی تا کنون تحولات گوناگونی را گذرانده است که می توان آن را در دو دسته ( 1) زبانِ شعرِ شاملویی ( 2)زبانِ شعر بعد از دهه ی هفتاد تقسیم بندی کرد.در نگاهی کلی می توان گفت شعر سپید با فخامت و صلابت زبانِ شاملو هویت یافت که در دوره های بعد برای خلق شاعرانگی از آن فخامت فاصله گرفت وبه تکنیک های تازه ی زبانی روی آورد . از جمله این تکنیک ها، صمیمیت و نزدیکی به زبان گفتار است . به طورکلی مؤلفه های زبانی شعر سپید شامل: ساخت شکنی، آشنایی زدایی و نزدیکی به زبان گفتاراست.