بررسی فنی تاثیر وجود گچ بر خصوصیات ژئوتکنیکی خاک رس لاغر (مطالعه موردی: کانال انتقال آب طرح دشت ارایض واحد عمرانی 5)

بسیاری از مناطق جنوبی دشت خوزستان با فقر شدید منابع خاک ریز دانه مناسب به جهت مسئله دار بودن آنها در خاکریزها مواجه می باشند. هدف از تهیه مقاله حاضر، بررسی فنی تاثیر وجود گچ با درصد های متفاوت بر خصوصیات ژئوتکنیکی خاک رس لاغر CL (در طبقه بندی یونیفاید) که از مهمترین منابع خاک ریزی منطقه به شمار می آید و درکانال های طرح آبیاری و زهکشی واحد های عمرانی دشت ارایض استفاده شده است. بهاین منظور هشت نمونه خاک رس لاغر با درصد های گچ متفاوت در نظر گرفته شد و پس از انجام آزمایش های مربوطه مشخص شد که وجودگچ در خاک موجب کاهش حد روانی و شاخص خمیری خاک می شود و همچنین با افزایش درصد گچ، حداکثر وزن مخصوص خشک نمونههای خاک کاهش یافته و درصد رطوبت بهینه افزایش یافته است و در عمق های بیشتر خاکریز با افزایش درصد گچ، تغییر حجم ناشی از آبشوییخاک های گچ دار و نشست محدود می شود اما در عمق های کمتر خاکریز کانال به دلیل کم بودن تنش موثر و آبشویی، نشست زیاد است کهمی توان از خاک های گچ دار با درصد گچ بیشتر در عمق های بیشتر کانال آبیاری و زهکشی استفاده نمود و در هزینه پروژه صرفه جویی کرد.

کلیدواژه ها:

درصدگچ ، آبشویی ، شاخص خمیری ، حداکثر وزن مخصوص خشک ، درصد رطوبت بهینه ، نشست