بررسی میزان توانایی و مناسب بودن پنیر چدار به عنوان حامل باکتری های پروبیوتیک

پروبیوتیک ها یکی از انواع غذاهای عملگرا به شمار می آیند. مصرف این دسته از مواد غذایی به شکل چشمگیری در سال های اخیر افزایش داشته است. استفاده از فرآورده های پروبیوتیکی، اثرات سودمندی بر سلامتی انسان داشته و از بروز بیماری های گوناگونی جلوگیری می کند. فرآورده های غذایی پروبیوتیک در انواع مختلفی تولید می وند که در این میان، فرآورده های لبنی غنی شده با باکتری های پروبیوتیکی از جایگاه ویژه ای برخوردار می باشند. بیشتر مطالعات در این زمینه بر روی شیرهای تخمیری و ماست های غنی شده با باکتری های پروبیوتیک انجام شده است. امروزه ثابت شده که پنیرها به دلیل داشتن pH بالاتر و برخورداری از ماتریکس پروتئینی قوی تر نسبت به شیرهای تخمیری، حامل های مناسب تری برای این گروه از باکتری ها می باشند. پنیر چدار از پنیرهای نوع سخت محسوب شده و یکی از انواع پرمصرف پنیر در امریکای شمالی، انگلستان، ایرلند و استرالیا می باشد که از توانایی خوبی جهت انتقال پروبیوتیک ها برخوردار است. در همین راستا، این مقاله به بررسی میزان مناسب بودن پنیر چدار به عنوان حامل باکتری های پروبیوتیک می پردازد.

کلیدواژه ها:

پنیرجدار ، حامل ، باکتری های پروبیوتیک