تفسیر تاریخ کاشت و روم بر بیماری پوسیدگی ذغالی آفتاب‌گردان در شرایطی دیم

این تحقیق به منظور مطالعه تأثیر تاریخ کاشت و روم بر بیماری پوسیدگی ذغالی آفتاب‌گردان در شرایط تیم در ایستگاه تحقیقات کشاورزی گنبد انجام گردید. این آزمایش به صورت طرح کرتهای خرد شده در چهار تکرار با طرح پایه بلوک‌های کامل تصادفی انجام گرفت. سطوح حامل اصلی شامل چهار تاریخ کاشت از نیمه اول آذر ماه با فواصل هر 15 روز یکبار بودند. سطوح عامل فرعی شامل شش ؤنوتیپ آفتاب‌گردان با اسامی SHF81-90 ، اعراف، Favorit ، آذر گل ، CMSG5×R-43 و CMSG6×R-43 بودند. در طول کار روی زمین یادداشت برداری صفات زراعی عمل و مراحل فنولوژیک ارتفاع بوته، قطر ساقه ، قطر طبق ، در صد آلونیتی و شدت بیماری در هر یک از دیوارهای آزمایش تعیین گردید. پس از برداشت وزن هزار دانه ، در صد روغن، عملکرد دانه و روغن تیمار های مختلف نیز اندازه‌گیری و ثبت گردید. نتایج تجزیه واریانس داده‌ها نشان داد که در تاریخ کاشت و روم بر شدت و وقوع بیماری معنی‌دار نبود ولی مقادیر مختلف شدت بیماری و وقوع سطوح مختلف این منابع تغییر حاکی از اختلافات ذاتی برخواه و سطوح تاریخ کاشت در مقابل دیواری بوده است. به طوری که تاریخ کاشت اول (10 آذر) بیشترین شدت بیماری ( 21/25% ) و تاریخ کاشت چهارم (26 دی) کند ولی شدت بیماری ( 17/62% ) را نشان دادن نقاط دوم آذر گل بیشتری شدت بیماری ولی هیبرید دین رسمی CMSG6×R-43 کرده رشته بیماری را نشان دادن. هم‌بستگی منفی و معنی‌دار شدت بیماری و در صد روغن ( 0/224- ) حاکی از کاهش در صد روغن در شرایط افزایش شدت بیماری می‌باشد. هم‌بستگی معنی دار شدت و وقوع بیماری هاکی بعد از آسیب شدید بیماری به محصول می‌باشد. هم‌بستگی منفی و معنی‌دار وقوع بیماری با وزن هزار دان حاکی از کاهش وزن هزار دان در اثر بیماری است. وزن هزار دان نیست یکی از مهم‌ترین اجزای عملکردی باشد لذا آسیب ناشی از بیماری از طریق کاهش وزن هزار دان نیز می‌تواند موجب کاهش عملکرد روغن شود.

کلیدواژه ها:

تاریخ کاشت ، بروم ، پوسیدگی زغالی ، آفتاب‌گردان