بررسی روش های تجهیز کردن برنامه ها و ابزار های آن

سامانه های نرم افزاری جدید و سامانه های عامل روز به روز در حال پیچیده شدن هستند و درک آن ها سخت تر شده است. تجهیز کردن آن ها یک روش برای اضافه کردن کد های اضافی به برنامه جهت مشاهده رفتار آن است که به درک سامانه های پیچیده کمک می-کند. اطلاعات جمع آوری شده به وسیله این ابزار ها می توانند برای اشکال زدایی در زمان اجرای سامانه، بهبود عملکرد و کارآیی سامانه از طریق شناسایی گلوگاه ها و کمک به درک جریان کنترلی یک سامانه مورد استفاده قرار گیرند. کاربرد های تجهیز کردن برای جمع آوری اطلاعات زمان اجرا یک روش توانای مهم برای توسعه ابزار هایی است که از شبیه سازی سریع و دقیق معماری های نرم-افزاری پشتیبانی می کنند. علاوه بر این این ابزار ها، نقش بسیار مهمی را در بهینه-سازی کاربرد ها، ارزیابی الگوریتم های هم گردانی جدید و تحلیل سربار سامانه های عامل دارند. در این مقاله به بررسی و مقایسه روش های تجهیز کردن برنامه و معرفی ابزار های ارائه شده در این زمینه پرداخته می شود.

کلیدواژه ها:

تجهیز کردن ، تحلیل ایستا و تحلیل پویا ، ابزار های تجهیز کننده