مطالعه آزمایشگاهی مکانیزم های سهیم در ازدیاد برداشت نفت سنگین حین تزریق نانوذرات سیلیس با استفاده از دستگاه میکرومدل

تقاضای روزافزون جهانی برای نفت و فرآورده های آن و کاهش تولید طبیعی از مخازن نفت سبک و در نهایت افزایش قیمت نفت درچند سال اخیر باعث توجه روزافزون به روش های ازدیاد برداشت از مخازن نفت سنگین و بسیار سنگین شده است. گرانروی بالا،درصد بالایی از ترکیبات آسفالتین و نیز وجود ناهمگونی هایی مانند شیل به عنوان مانع جریان بر میزان بازیافت از مخازن نفت سنگین اثر می گذارد. برداشت اولیه در تعداد کمی از مخازن نفت سنگین که شرایط بهتری دارند، حداکثر به 6% نفت درجا می رسد. بنابراین استفاده از روش های ازدیاد برداشت از این گونه مخازن و همچنین انتخاب یک روش صحیح ازدیاد برداشت ضروری به نظرمی رسد. میکرومدل ها به عنوان یکی از جدیدترین وسایل آزمایشگاه های ازدیاد برداشت جهت تعیین مکانیزم های سهیم در فرآیندازدیاد برداشت استفاده می شوند. میکرومدل ها با هدف درک بهتر از فرآیندهای ازدیاد برداشت در مقیاس حفره و مشاهده مستقیم جریان سیال در محیط های متخلخل به کار می روند. ویژگی بارز این ابزار، تعیین مکانیزم های تولید حین تزریق در کنار اندازه گیری کمی بازیافت نفت با استفاده از آنالیز تصاویر گرفته شده حین فرآیند ازدیاد برداشت است. در این تحقیق، مطالعات انجام شده رویمیکرومدل ها مورد بررسی قرار گرفته است و در ادامه یک مطالعه موردی جهت تعیین مکانیزم های سهیم در ازدیاد برداشت حین تزریق نانوذرات آبدوست سیلیس در یک میکرومدل همگون انجام شده است. مکانیزم های مشاهده شده حین تزریق نانوذرات سیلیس در محیط متخلخل حاوی نفت سنگین شامل تغییر ترشوندگی محیط متخلخل، کاهش کشش بین سطحی و کاهش نسبت تحرک سیالات تزریقی و تولیدی هستند که منجر به ازدیاد برداشت 21 درصدی نفت سنگین در مقایسه با تزریق آب شده اند. نتایج نشان دهنده قابلیت بالای میکرومدل های شیشه ای جهت مطالعات ازدیاد برداشت مخازن نفتی است

کلیدواژه ها:

میکرومدل ، مکانیزم تولید ، ازدیاد برداشت ، تغییر ترشوندگی ، کشش بین سطحی