بررسی تأثیر گذاری جاذبه های تاریخی- فرهنگی بر توسعه ی گردشگری پایدار شهری (نمونه موردی: آرامگاه باباطاهر و بقغه متبرکه آن)

شهرهای امروزی در جهت رسیدن به توسعه و با تأکید بر توسعه ی پایدار بایستی از کلیه ی توان ها و پتانسیل های خود به طور بهینه استفاده نماید. همان طور که می دانیم نیکی از این پتانسیل هایی که می توان جهت توسعه بر آن تکیه کرد، گردشگری می باشد، حال با توجه به وجود این عامل در شهر همدان و اینکه مهمترین نوع گردشگری در این شهر از نوع تارخی- فرهنگی می باشد محور مطالعات خود را بر این اصل قرار دادهایم، اما مسئله ی اصلی این است که با وجود جاذبه های گردشگری فراوان در شهر همدان، به دلیل عدم برنامه ریزی صحیح در بهره گیری از این پتانسیل ها، امکان استفاده ی کامل از منافع آن در شهر وجود نداشه و ضرورت امر ایجاب می کند در صورت شناسایی ویژگی های مختلف شهر همدان و سطوح مختلف گردشگران شهری، مدیریت بهتری را جهت بهره گیری از این عامل در توسعه ی پایدار شهری اعمال کنیم. هدف از انجام این تحقیق آن است که مشخص کنیم آیا توسعه ی پایدار شهری همدان از توریسم تاریخی- فرهنگی تأثیر می پذیرد سعی شده تا به چگونگی تغییر و تحولات عوامل اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی، زیرساخت های شهری و گردشگری در داخل شهر همدان به خصوص آرامگاه باباطاهر و بقعه متبرکه آن با توجه به پتانسیل توریستی موجود آن پرداخته شود. روش تحقیق حاضر، توصیفی پیمایشی می باشد. تحلیل پژوهش بر اساس مطالعات صورت گرفته از طریق توزیع پرسشنامه بین مسافرین و مسئولین مرتبط با موضوع در ادارات صورت گرفت و در انتها نیز با توجه به نتایج حاصل از پاسخگویی به پرسشنامه ها و نتایج بدست آمده با روش های تحلیلی مورد نظر به ارائه ی پیشنهادتی در جهت استفاده ی حداکثری از پتانسیل های گردشگری موجود در جهت توسعه ی پایدار شهری همدان پرداخته شده است. نتایج تحقیق نشان می دهد جاذبه های تاریخی- فرهنگی مهمترین عامل ایجاد انگیزه برای سفر گردشگران به شهر همدان می باشد، به عبارتی گردشگران تاریخی- فرهنگی بخش مهمی از کل گردشگران وارده به شهر را به خود اختصاص می دهند.

کلیدواژه ها:

گردشگری ، توسعه پایدار ، چاذبه های تاریخی- فرهنگی ، آرامگاه باباطاهر ، شهر همدان