بررسی ارتباط و سازگاری آزاد راه تهران- شمال بر منطقه غرب استان مازندران با تأکید بر توسعه پایدار منطقه

رشد جمعیت و افزایش شهر نشینی منجر به افزایش تقاضا برای توسعه راههای جدید می شود. راه ها از عناصر مهم زندگی نوین به شمار می آیند و زمینه های رشد و توسعه اقتصادی و اجتماعی را فراهم می سازند. در عصر حاضر انسان کاملاً از طبیعت جدا شده و در مسیری ناپایدار قرار گرفته که قطعاً به تخریب کامل محیط زیست و از بین رفتن شرایط زیستی بر کره زمین منتهی خواهد شد. اساس پایداری، مربوط به ارضای نیازهای مردم با توجه به ابعاد اجتماعی، فرهنگی، اقتصادی، زیربنایی، کالبدی و زیست محیطی آناست. نقش بخش حمل و نقل در رسیدن به توسعه پایدار مهم و مؤثر بوده و ا رتباط این ابعاد، فرایند توسعه پایدار را شکل می دهد. به نظور ا مکان ارتباط سریع، ایمن و ارزان بین مناطق شمالی و مرکزی ک شور و تکمیل کریدور حمل و نقلی شمال- جنوب کشور، نیاز به احداث آزادراه تهران- شمال در منطقه شمال کشور احساس گردید. ا ین پروژه در دست احداث اثرات و پیامدهای بالقوه ای را به همراه دارد. در این تحقیق، با استفاده از مطالعات کتابخانه ای و جمع آوری دادههای میدانی، کیفیت ارتباط و سازگاری آزاد راه بر منطقه غرب استان مازندران با هدف ارزیابی توسعه پایدار منطقه، مورد مطالعه قرار گرفته است. بررسی های به عمل آمده از ده محور مهم و قابل تحلیل توسعه پایدار در محدوده مورد مطالعه، نشان می دهد علی رغم مزایای غیرقابل انکار پروژه نظیر کاهش میانگین شیب طولی، افزایش سرعت سفر، کاهش مصرف انرژی، بهبود وضعیت اقتصادی و گردشگری و ... دارای اثرات و پیامدهای منفی نظیر نابودی گونه های گیاهی، عدم آمادگی شهرهای شمالی، فقدان مکانیزم مدیریت پسماند و ... بر منطقه غرب استان مازندران بوده که در پایان راهکارهایی جهت بهبود وضعیت تا رسیدن به توسعه پایدار در منطقه ارائه گردید.

کلیدواژه ها:

آزادراه ، تهران- شمال ، غرب مازندران ، سازگاری ، توسعه پایدار