ویژگی های شهری معماری مسکونی بافت قدیم و نوین شهر اهواز

مطالعه معماری بومی به مثابه پیش شرط هر گونه مطالعه بیشتر در تاریخ معماری است. مطالعه پیشینه ها مفهوم تفاوت های بینا فرهنگی را در مردم تقویت می کند و معماران فرا می گیرند، طبیعت در بسیاری از راهبردهای منتهی به خلاقیت معماری تأثیر می گذارد، طبیعت همیشه در همه جا حاضر و طبقه بندی ناپذیر و به مثابه ابزارهای برای الهام بخشی بسیار قدرتمند است. حضور ان در استعاره، تقلید، تغییر پذیی فرم و نیز در مصالح آشکار است. طبیعت هر مکان منحصر به خویش است و غیرقابل تصور است که معمار طبیعت اطراف خو ریشه ها و فرهنگ خود را مطالعه نکند. ارتباط و درگیری علمی از طریق مطالعات صورت گرفته توسط افراد، بخشی از تدابیر ارتقای خلاقیت هر معمار می باشد. معماران بزرگ چنین کرده اند و به نتایج شگفت آور دست یافته اند. این نوشتار در پی آن است که با بررسی معماری شهری و بومی اهواز به مقایسه بافت قدیم شهری و بافت جدید بپردازد و گامی باشد در جهت فرایند هدفمند اجتماعی شدن و با بررسی ویژگی های معماری و شهرسازی بومی منطقه ابزاری برای افزایش فرصت های باروری متقابل باشد. این پژوهش یک تحقیق کاربردی بوده و رویکرد توصیفی دارد و در مرحله ی بررسی از طریق مشاهدات میدانی به استخراج دادهها پرداخته ایم.

کلیدواژه ها:

بافت شهری اهواز ، معماری بومی اهواز ، شهرسازی ، بومی ، ویژگی های کالبدی شهر ، شهرسازی قدیم و جدید