مدلی برای کاهش اثرات تراکم شبکه معابر در فرآیند مدیریت بحران

بحران معمولا سه ویژگی اصلی تهدید، غافلگیری و فشار زمانی را دارا می باشد به بیان دیگر برای آنکه فرد یا گروه درگیر صحنه اوضاع را بحرانی بداند باید اولا احساس کند که هدف های دارای اولویت بالای تصمیم گیری تهدید می شوند، ثانیا احساس می کند که زمان موجود برای پاسخ گویی به تهدید محدود است. حمل و نقل شهری یکی از مهمترین بخش های عملکردی در زمان وقوع بحران بویژه در مناطق شهریست در مطالعات مدیریت شبکه حمل و نقل شهری برای شرایط اضطراری پس از مطالعه وضع موجود و بحران های محتمل مجموعه فعالیت ها و تدابیر لازم برای مدیریت حمل و نقل انتخاب و واولویت بندی می گردد. یکی از مهمترین اقدامات مدیریتی در حوزه حمل و نقل شهری آماده نگاه داشتن شبکه معابر بویژه در مناطق مهم و پر تراکم و پر تقاضا و عمدتا مرکزی شهرها برای خدمات امدادی و امنیتی است با این هدف مدلی برای مدیریت تردد به مناطق حساس و پر تراکم شهری پیشنهاد و مورد بررسی قرار گرفته و به عنوان مطالعه موردی برای شبکه معابر اصلی شهر تبریز مطالعه و ارزیابی گردید.

کلیدواژه ها:

تخصیص ترافیک ، شبکه معابر ، مدیریت بحران ، ترافیک شهری ، تحلیل شبکه ، کنترل تقاضا