نگرشهای پیاده محوروسواره محور درشبکه حمل و نقل شهری

چنین می نماید که فرهنگ و روابط اجتماعی در شهرهای امروزی دگرگون شده است. محققان، تغییرات اجتماعی فرهنگی زندگی شهری را به عوامل مختلفی نسبت می دهند. برخی بر تغییرات رفتاری جامعه طی زمان تاکید می ورزند و دستهای دیگر اندازه شهر را به لحاظ وسعت و جمعیت عامل اصلی مؤثر بر رفتار مردم می شناسند. یکی از مطرح ترین دیدگاهها در این زمینه نقش جایگاه پیاده در فضاهای شهری میباشد. عده ای بر این باورند محوریت طراحی خیابان بایستی انسان باشد و گروهی معتقدند با توجه به ماشینی شدن زندگی بشر و پیشرفت تکنولوژی در همه ابعاد زندگی انسان، محور طراحی، اتومبیل و عناصر وابسته به آن باشد، گروهی به همزیستی پیاده و ماشین تاکید دارد و برخی نیز عنوان کرده اند معیار و محور طراحی خیابان بر مبنای اصول پایدار باشد. ما با انطباق پذیری تدریجی، دچار خطای دریافت می گردیم و شرایطی را پذیرا می شویم که در دراز مدت هم برای حیات طبیعی و هم برای حیات اجتماعی- فرهنگی ما نابودکننده است. از آنجایی که یکی از مهمترین اهداف شهرسازی ایجاد محیطهای کالبدی متناسبی است که در آنها روابط اجتماعی مطلوب شکوفا گردند، بایستی راهکارهای مناسبی برای نیل به اهداف مذکور اندیشید. این پژوهش با بررسی نگرشهای مطرح شده و تلفیق آنها نگرش منسجم و واحدی ارائه نموده است

کلیدواژه ها:

خیابان پیاده محور ، خیابان سواره محور ، شبکه حمل و نقل ، فضای شهری ، پایداری