بررسی تحول ساختارهای هندسی گره چینی درمعماری سلجوقی

تزیین در اغلب بناهای شاخص دوران تمدن اسلامی نقشی پررنگ با پشتوانه های فلسفی مختص به خود را داشته است . گونه تزیین هندسی گره نوعی منحصر به فرد در میان انواع تزیینات هندسی معماری اسلامی و سنتی ایران و شرق بوده است . گره چینی های موجود در بنای گنبد گبود مراغه به عنوان نمونه مورد مطالعه در تحقیق نوع خاصی و منحصر به فردی از تزیینات گره چینی را شامل می شود که به حد کمال پیچیدگی هندسی می رسد . در مطالعات و بررسی های اولیه صورت گرفته عدم توجه و توصیف نمونه مورد مطالعه در کتب و منابع معماری مشخص گردید. هدف اولیه تحقیق متوجه بررسی و رمز گشایی نحوه تولید این ساختار هندسی بود که در ادامه دامنه آن متوجه قابلیت ها و کاربردهای این بافت در معماری روز گردید . روش تحقیق بر اساس مطالعات کتابخانه ای و برداشت های میدانی همچنین شیوه تحلیلی استوار است . نتایج تحقیق نشان می دهد شیوه های تولید بافت هندسی گره مورد بحث از شیوه متکامل و متفاوتی از آنچه تا کنون در متون و کتاب های معماری برای رسم و تولید بافت هندسی گره ارائه شده استفاده گردیده است همچون مشخص گردید این روش تولید بافت گره مانند یک ژنراتور تولید بافت هندسی گره عمل کرده توان تولید انواع بافت هندسی گره به شکل بافت های متقارن و به خصوص بافت های پیچیده نامتقارن را به سادگی داراست . این شیوه کهن به شکلی جالب توجه با نظریات معماری معاصر در مورد خود سازماندهی در معماری هم خوانی دارد و این مفهوم را به سادگی عینیت می بخشد از جمله نتایج فرعی ولی قابل تأمل تحقیق نحوه تولید مفهوم پیچیدگی در این شیوه همچنین قابلیت بسط و توسعه این روش جهت تولید بافت های متمایز با ظاهری غیر هندسی جهت استفاده در زمینه های به غیر از معماری می باشد

کلیدواژه ها:

بافت هندسی گره ، گنبدکبود ، ژنراتورتولید بافت هندسی ، خودسازماندهی ، تعریف پیچیدگی ، روشهای ترسیم گره