بررسی تأثیر نانوذرات آلومینیوم بر روی مقاومت حرارت تماسی برای شرایط مرزی مختلف

مقاومت حرارتی تماسی یک پدیده بسیار مهم در مسائل انتقال حرارت است که کاربردهای وسیعی در صنایع شامل تولید برق در نیروگاه های برق، صنایع غذایی، صنایع خنک سازی، هواپیماها، اتومبیل ها، صنایع ساخت و تولید، تهویه مطبوع، صنایع هوا فضا و ... دارد. یکی از کاربردهای وسیع انتقال حرارت تماسی در مبادله کن های گرما است. بازده مبادله کن های گرما به واسطه ی کاهش انتقال حرارت بین سیال ها به دلیل عدم وجود تماس کامل لوله و فین ها، کاهش می یابد. در این تحقیق با استفاده از روش گرادیان مزدوج همراه با مسأله الحاقی برای تخمین تابع که یکی از روشهای مسأله معکوس حرارتی است، ضریب انتقال حرارت تماسی قبل و بعد از لایه نشانی نانو ذرات آلومینیوم بر روی سطوح تماس محاسبه شده و تأثیر این لایه نشانی بر افزایش ضریب انتقال حرارت تماسی محاسبه شده است. آزمایشات یک بار بدون لایه نشانی نانوذرات آلومینیوم بر روی سطوح تماس انجام شده اند. مقدار ضریب انتقال حرارت تماسی برای هر دو حالت محاسبه و مقایسه شده اند. نتایج نشان می دهد که مقاومت حرارتی تماسی بعد از لایه نشانی نانوذرات بر روی سطوح تماس از 9% تا 38% کاهش یافته است.

کلیدواژه ها:

انتقال حرارت تماسی ، مقاومت حرارت تماسی ، ضریب انتقال حرارت تماسی ، مسأله معکوس حرارتی ، نانو ذرات