ارزیابی کیفی تناسب اراضی برای چای در حوزه آبخیز خشکه رود شهرستان رودسر استان گیلان

استفاده نامناسب از اراضی، رشد بی رویه شهرها و کاهش سطح زیرکشت، استفاده بهینه از اراضی را مورد توجه قرار داده است. مطالعات ارزیابی تناسب اراضی استفاده بهینه و پایدار از هر زمینی را ممکن می سازد. هدف از این تحقیق ارزیابی کیفی تناسب اراضی بخشی از حوزه آبخیز خشکه رود شهرستان رودسر برای محصول چای و هم چنین شناسایی و رده بندی خاکهای منطقه است. منطقه مورد مطالعه به مساحت تقریبی 100 هکتار در قسمت شرق استان گیلان واقع شده است. میانگین بارندگی سالیانه منطقه 1312 میلیمتر و میانگین دمای سالیانه منطقه 16/2 درجه سانتی گراد می باشد. برای تعیین مشخصات اقلیمی از اطلاعات هواشناسی ایستگاه سینوپتیک رودسر استفاده شد. برای کسب اطلاعت خاکشناسی در منطقه مودر مطالعه تعداد 16 پروفیل حفر گردید. بر اساس سیستم رده بندی آمریکایی خاکهای محدوده مورد مطالعه در زیر گروه Ultic Haploudalfs، Typic Dystrudeps،Inceptic Haploudalfs ، Typic Udorthents رده بندی گردیدند. مراحل مختلف تحقیق شامل مطالعات صحرایی و آزمایشگاهی خاک و ارزیابی کیفی تناسب اراضی است. در ارزیابی کیفی مشخصات اقلیمی، پستی و بلندی و خاک منطقه با نیازهای اکولوژیکی هر گیاه مقایسه و بر اساس میزان تطابق آنها، کلاس تناسب کیفی تعیین گردید. این توع ارزیابی از طریق روش محدودیت و پارامتریک انجام گرفت. محصول چای براساس سطح زیرکشت ومیزان عملکرد در منطقه به عنوان استفاده عمده انتخاب شد. نتایج نشان داد که اقلیم منطقه برای محصول چای تناسب بحرانی S3 است. مهمترین خصوصیات محدود کننده اراضی توپوگرافی و سنگریزه می باشد. ارزیابی تناسب اراضی به روش محدودیت ساده تمام واحدهای مجزا شده خاک دارای تناسب بحرانی S3 می باشند و در روش پارامتریک استوری یک واحد از واحدهایمجزا شده به صوررت نامناسب قابل اصلاح N1 و دیگر واحدهای مجزا شده نامناسب دائمی N2 بودند. در روش پارامتریک ریشه دوم یک واحد ار واحدهای مجزا شده دارای تناسب بحرانی S3، همچنین یک واحد مجزا شده دیگر نامناسب دائمی N2، بقیه واحدها به صورت نامناسب قابل اصلاح N1 می باشند.

کلیدواژه ها:

ارزیابی کیفی تناسب اراضی ، روش محدودیت ساده ، روش پارامتریک ، فرمول های استوری و ریشه دوم ، چای