سنتز کوپلیمر پیوندی متیل استایرن بر پلی وینیل پیرولیدون توسط شروع رادیو شیمیایی اشعه g
محل انتشار: نهمین کنگره ملی مهندسی شیمی ایران
سال انتشار: 1383
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 1,657
فایل این مقاله در 8 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
NICEC09_117
تاریخ نمایه سازی: 14 فروردین 1386
چکیده مقاله:
با افزایش فراوان کاربرد پلیمرها، پژوهشگران برآنند تا در کنار روشهای مرسوم سنتز، با بهرهگیری از پیشرفتهای چشمگیر علم پرتودهی در اصلاح خواص پلیمرها نظیر کوپلیمرسازی و پیوندزنی، پلیمرهایی با خواص ویژه و متناسب هر کاربردی را تهیه سازند. در این تحقیق کوپلیمر پیوندی متیل استایرن بر پلی وینیل پیرولیدون (PVP) با تاباندن اشعه گامای تابانده شده از چشمه Co60 در دزهای پرتودهی kGy 25 و 20 و 15 و 10 در دمای اتاق بر لولههای آزمایشگاهی حاوی محلول متیل استایرن و پلی وینیل پیرولیدون در حلالهای متفاوت (کلروفرم و DMF) و پر شده با گاز نیتروژن خالص تهیه شد و جهت تأیید واکنشهای پیوندزنی از طیف سنجی زیر قرمز، آزمایش حلالیت و میکروسکوپ الکترونی روبشی استفاده شد. بیشترین راندمان وزنی محصلو 35% بود که از سیستم حاوی 90 درصد حجمی مونومر متیل استایرن در حلال کلروفرم تحت تابش kGy25 اشعه g به دست آمد. این کوپلیمر در حلال های متداول PVP نظیر آب، THG و الکلها حل نشده و به دلیل داشتن ماهیت دوگانه آبدوست ـ آبگریز دارای کاربردهای عملی بسیار خوبی نظیر عامل سازکگار کننده در آلیاژسازی پلیمرها، عامل امولسیون کننده در پلیمریزاسیون امولسیونی و همچنین ساخت غشاهای فراصاف کننده آبدوست ـ آبگریزیاند.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
مژگان میرزاطاهری
پژوهشگاه پلیمر و پتروشیمی ایران
جلیل مرشدیان
پژوهشگاه پلیمر و پتروشیمی ایران
حمید صالحی مبارکه
پژوهشگاه پلیمر و پتروشیمی ایران
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :