شناسایی و ارزیابی عوامل حیاتی موفقیت پارک های علم و فناوری در ایران از دیدگاه خبرگان

پارک علم و فناوری به عنوان جزئی از نظام ملی نوآوری و حلقه ای از زنجیره توسعه اقتصاد دانش محور با فراهم آوردن شرایط لازم برای پؤوهشگران بازارگرا و تجاری سازی نتایج تحقیقات نقشی موثر در تسریع روند تبدیل ایده ها به محصولات و توسعه فناوری ایفا می نماید. در جهت رسیدت به این اهداف یک پارک علم و فناوری- مانند هر سازمان دیگری- الزاما باید دارای ویژگی هایی باشد که بدون آنها نمی توان توقع عملکرد موثر و منطبق با نیازها و اهداف را از آن داشت. این ویژگی ها عوامل اصلی و پایه ای عملکرد یک پارک علم و فناوری هستند که نبود هر یک می تواند راه موفقیت را مسدود کند و در واقع الزاماتی اساسی (اجزا تفکیک ناپذیر) هستند که به عنوان اهداف واسطه برای دستیابی به هدف اصلی باید قبلا حاصل شوند. در این پژوهش پس از بررسی منابع نظری موجودف عوامل حیاتی موفقیت پارک های علم و فناوری در قالب بیست و هشت عامل در چهار گروه شامل عوامل مکانی، منابع نظری موجود، عوامل حیاتی، عوامل مدیریتی و عوامل فرهنگی و اجتماعی قرار گرفته و سپس توسط متخصصان و خبرگان به وسیله مقایسه های زوجی ارزیابی شدند. نتایج نشان داد از بین گروه های چهارگانه، عوامل مدیریتی حائز بیشترین اهمیت هستند و از بین عوامل احصا شده داشتن راهبردی، اهداف و برنامه های مشخص ، تسلط مدیران به مباحث مربوط به پارک های علم و فناوری، جو سیاسی موجود برای حمایت از پارک و اهداف آن و تعیین ضوابط شفاف و رسمی پذیرش، حضور، ارزیابی و کنترل فعالیت های شرکت های مستقر در پارک بیشترین اهمیت را دارند.

کلیدواژه ها:

پارک علم و فناوری ، عوامل حیاتی موفقیت ، تحلیل سلسله مراتبی